چکیده: استفاده از سوخت های فسیلی در سراسر دنیا باعث ایجاد مشکلات زیادی از قبیل انتشار آلاینده های زیست محیطی شده است. ناوگان حمل و نقل که از عمده ترین مصرف کنندگان سوخت های فسیلی درکشورها می-باشند، در بحث تولید آلاینده ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. گاز مونوکسید کربن که در فرآیند احتراق ناقص در موتور بوجود می آید، یکی از خطرناک ترین آلاینده های تولیدی می باشد. در سال های اخیر جهت بهبود کیفیت احتراق در موتورهای احتراقی، تزریق گاز هیدروژن به عنوان سوخت کمکی بررسی و پیشنهاد گردیده است. در این پژوهش، بکارگیری الکترولایزر تولید کننده گاز هیدروکسی جهت تولید این گاز و تزریق آن در موتور مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، یک الکترولایزر تک سلولی ساخته شده و اثر پارامترهایی نظیر هندسه سلول ها و فاصله الکترودها و پارامترهای فیزیکی دیگر نظیر امواج آلتراسونیک، میدان مغناطیسی و جریان پالسی در فرآیند الکترولیز آب مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصل شده، الکترودهای صفحه ای با فاصله 1 میلی متر دارای بیشترین بازده در میان حالت های هندسی دیگر می باشد. همچنین، تاثیر جریان پالسی در افزایش بازده الکترولیز بیشتر از موارد دیگر بدست آمده است. به منظور ارزیابی اثر پاشش گاز هیدروکسی در موتور احتراقی، در ابتدا تاثیر پاشش گاز هیدروکسی در موتور EF7 توسط یک الکترولایزر صفحه ای مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت. براساس نتایج حاصل شده، تزریق این گاز باعث کاهش گاز مونوکسید کربن به میزان حدود 90 درصد شده است. سپس مصرف انرژی الکترولایزر با در نظر گفتن پارامترهای فیزیکی مختلف بررسی گردید. استفاده از سیستم تغذیه پالسی در الکترولایزر باعث افزایش بیشتر بازده در فرآیند الکترولیز نسبت به بقیه پارامترهای گردیده است. در انتها جهت بکارگیری سیستم پیشنهادی در موتور احتراق داخلی یک سیستم ترکیبی متشکل از موتور، الکترولایزر و ماژول های ترموالکتریک (جهت بازفرآوری انرژی های تلفاتی موتور) طراحی و تحلیل گردید. در انتها، ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی سیستم ترکیبی طراحی شده ارائه گردیده است.