چکیده: بیشتر رگ‏های بدن دارای انحنا هستند. رگ‌های انحنادار یکی از علل ابتلا به بیماری تصلب شرایین شناخته‌شده است. مبتلا شدن به این بیماری باعث کاهش سطح مقطع جریان خون در رگ می‌شود. کم‌ شدن سطح مقطع عروق روی همودینامیک عادی جریان خون به‌شدت اثر می‌گذارد، به‌طوری‌که در پیشرفت این بیماری تأثیر زیادی دارد. طی گزارش‌های بالینی، گرفتگی در رگ‌های سرخرگی با قطرهای مختلف مشاهده شده است که پلاکت‌ها در طول و درصد گرفتگی‌ متنوع این گرفتگی‌ها را ایجاد می‌کنند. در این نواحی جریان به‌شدت پیچیده شده و درک صحیح از فیزیک جریان جز با بررسی دینامیک سیالات خون امکان‌پذیر نیست. در این مطالعه تأثیر کمیت‌های دینامیکی جریان خون روی درصد گرفتگی، طول گرفتگی و نسبت انحناهای مختلف و همچنین غلظت خون با استفاده از یک لوله سه‌بعدی دارای انحنای 90 درجه توسط نرم‌افزار فلوئنت ‌‌شبیه‏سازی شده است. در مطالعه حاضر تأثیر درصد گرفتگی، نسبت انحنا، نسبت طول گرفتگی‌ و تغییرات شاخص توانی بر رفتار خون بررسی‌شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد بیشینه تنش برشی دیوار خارجی، برای رگ با 75 درصد گرفتگی، نسبت انحنای 0.167و نسبت طول گرفتگی 0.667، 41.5 برابر بیشینه‌ی تنش برشی دیوار خارجی رگ سالم در زمان بیشینه دبی ورودی است. همچنین بیشینه تنش برشی اعمال‌شده به رگ دچار 50% گرفتگی با نسبت انحنا 0.167 و نسبت طول گرفتگی 0.31، 7 برابر بیشینه تنش برشی اعمال‌شده به دیواره رگ سالم در زمان بیشینه دبی ورودی است.