چکیده: امروزه یکی از سیستم های سازه ای رایج در کشور، قاب خمشی بتن آرمه می باشد. اعضای باربر در این سیستم سازه ای بدلیل ضریب رفتار بالا و شکل پذیری مناسب، برای سطح کمتری از نیروهای لرزه ای طراحی می شوند. غالبا در طراحی سازه ها با سیستم قاب خمشی، معیار سختی حاکم می شود. یکی از چالش های اصلی موجود، با توجه به حجم وسیع این سیستم سازه ای، که در سال های قبل از تدوین استانداردهای لرزه ای ایجاد شده اند، طرح تقویت و بهسازی این قاب ها می باشد. لزوما ارائه روش های بهسازی که بتواند با کمترین سطح تخریب، با افزایش سختی ساختمان و بدون تغییرات چشمگیر در مقاومت، عملکرد قاب های خمشی بتن آرمه وضع موجود را ارتقاء بخشد، بسیار مطلوب است. برای جداسازی نسبی معیار دریفت و مقاومت، سیستم پیشنهادی این پژوهش، سیستم تیرهای بهم پیوندیافته می باشد. سیستم تیرهای بهم پیوندیافته یک سیستم مقاوم باربر لرزه ای است که توانایی بالایی در جذب و استهلاک انرژی دارد. در این راستا از نرم افزار OpenSees جهت صحت سنجی مدل ها با نمونه آزمایشگاهی، مدل سازی و تحلیل غیرخطی 8 نمونه قاب، شامل 4 قاب 5 و 10 طبقه با سیستم قاب خمشی متوسط و ویژه که مشکل عدم پاسخگویی معیارتغییرمکان جانبی به میزان 20 درصد را داشته و بهسازی شده ی این 4 قاب با تیرهای بهم پیوندیافته، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که در سازه های قاب خمشی بتن آرمه، پس از بهسازی با سیستم تیرهای پیوندیافته، تفاوت ها نسبت به قبل از بهسازی بسیار فاحش بوده و کنترل های دریفت ساختمان بهسازی شده با سیستم تیرهای پیوندیافته به خوبی جوابگوی معیار سختی می باشد. بر این اساس، مفاصل پلاستیک علاوه بر تیرها در المان های پیوند که قابلیت تعویض پذیری مناسب تری نیز دارند ایجاد شده است. میزان دوران مفاصل پلاستیک در تیرهای سازه بهسازی شده کاهش یافته است. تعداد کل مفاصل پلاستیک در سازه بهسازی شده افزایش یافته و سطح عملکردی تیر و ستون و سازه ارتقاء یافته است. نتایج تحلیل های استاتیکی غیرخطی نشان می دهد، سختی کلی سازه به میزان 10 تا 15 درصد برای سازه های 5 طبقه و 30 تا 40 درصد برای سازه های 10 طبقه افزایش و دریفت به میزان 20 درصد کاهش داشته است؛ با این حال میزان افزایش مقاومت، کم و در حدود 5 درصد می باشد. نتایج تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی نشان می دهد که میزان استهلاک انرژی در سازه های بهسازی شده بیشتر و تغییرشکل ماندگار کمتر می باشد. همچنین سازه بهسازی شده در تغییرمکان پایینتری وارد ناحیه غیرخطی شده و دارای ضریب شکل پذیری، ضریب اضافه مقاومت و ضریب رفتار بالاتری می-باشد.