چکیده: یکی از گزینه ها جهت بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود استفاده از میراگرهای الحاقی هستند که از میان آنها می توان به میراگرهای فلزی اشاره کرد. در این پایان نامه به بررسی و عملکرد قاب های خمشی بتنی بهسازی شده با میراگرهای TADAS پرداخته شده است. برای این منظور از قاب های خمشی بتنی در طبقات 5، 8 و 11 طبقه استفاده شده است و برای هرکدام از این طبقات دهانه هایی با طول های 3، 5 و 7 متری در نظر گرفته شده است. قاب های بتنی بر اساس ضوابط آیین نامه 2800 طراحی شدند و سپس با میراگرهای فلزی TADAS بهسازی شدند و سطح عملکرد آنها پس از بهسازی مورد ارزیابی قرار گرفتند که بدین منظور از تحلیل استاتیکی غیرخطی در نرم افزار SAP استفاده شده است. یکی از پارامترهای مهم در استفاده از میراگرهای TADAS نسبت B/D (نسبت سختی مهاربند به سختی میراگر) است که این نسبت در کارهای قبلی در تمام طبقات ثابت و برابر 2 پیشنهاد شده بود. در این پایان نامه با استفاده از تئوری تغییر شکل های یکنواخت این نسبت در طبقات اصلاح شد و نتایج با حالت قبل از اصلاح نسبت B/D مقایسه شدند. همچنین از مهاربندهای ضربدری نیز برای بهسازی قاب های انتخابی استفاده شد و نتایج با حالت بهسازی شده با میراگر TADAS مقایسه شدند. نتایج نشان می دهند که اصلاح نسبت B/D باعث یکنواخت تر شدن دریفت در طبقات میانی می شود و همچنین منحنی های پوش آور پس از یکنواخت سازی دریفت طبقات بر منحنی های پوش آور قبل از یکنواخت سازی تقریباً منطبق هستند. در مقایسه با حالت بهسازی شده با مهاربند ضربدری و میراگر TADAS، در حالت استفاده از مهاربند ضربدری با افزایش شدید برش پایه مواجه هستیم. و در نهایت استفاده از میراگرهای TADAS باعث بهبود سطوح عملکردی ساختمان ها می شوند.