چکیده: امروزه سازمان ها و ادارات همچون موجودات زنده، به نوعی تطبیق پذیری و یا مبارزه با فضای پرچالش کاری نیاز دارند، از نیاز به اصلاح روندهای بروکراتیک تا توان تولید محصولات و ایده های نو، در سطح خرد یا کلان که این نیاز به حضور نیروی انسانی کارآمد و خلاق را هر روز بیشتر می کند. اگر خلاقیت را در معنایی کلی و عام ظرفی برای ایجاد روندهای نو و اصلاح روندهای موجود بدانیم، شاید از مهم ترین شایستگی های کارکنان باشد. از طرفی خلاقیت کارکنان تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل مختلف است و هدف این پژوهش یافتن عوامل مرتبط با معماری و طراحی محیط کار و درک میزان تأثیر آن بر خلاقیت کارکنان است. مهم ترین سؤال پژوهش این است که محیط کالبدی کار چه تأثیری بر محیط اجتماعی و خلاقیت فردی می گذارد؟ بدین منظور ابتدا داده های کتابخانه ای را با روش تحلیل محتوی مورد تفحص قرار داده و چارچوب مفهومی پژوهش را استخراج کردیم. سپس با جمع آوری داده های کمی با پرسشنامه و تعیین پایایی آن، تحلیل عامل اکتشافی را انجام داده و به روش مدل سازی معادلات ساختاری به جهت غنای این روش در کشف داده های پنهان مدل سازی کردیم. حجم نمونه به روش سوپر تعیین شد و تحلیل داده های کمی با نرم افزار SPSS26 و مدل سازی معادلات ساختاری درAmos24 با 297 آزمودنی که بعد از غربالگری به 285 عدد کاهش یافت از بین کارکنان شرکت های دانش بنیان دانشگاه فردوسی و پارک علم و فناوری خراسان رضوی انجام شد. نتیجه این که محیط کالبدی کار بر محیط اجتماعی و خلاقیت فردی تأثیر می گذارد. ضمن این که محیط اجتماعی در تأثیر محیط کالبدی بر خلاقیت فردی نیز نقش میانجی کلی ایفا می کند. متغیرهای جنسیت و سن بر خلاقیت فردی و مدت زمان فعالیت در شرکت ها هم بر عوامل غیر کالبدی تأثیر می گذارد. نقش تعدیلگری متغیر های میزان تحصیلات، برونگرایی و وضعیت تأهل نیز آزمون شد که هیچ کدام معنادار نشد.