چکیده: برنامه‌ریزی توسعه ی پست‌فوق توزیع یک مسئله بسیار پیچیده‌ای است، که هدف از حل آن، تعیین تعداد، مکان، ظرفیت، و حوزه ی سرویس‌دهی بهینه ی پست‌ها با در نظر گرفتن انواع قیود فنی ازجمله، افت ولتاژ، ظرفیت بارگیری پست‌ها، حد حرارتی فیدرها و شعاعی بودن شبکه ی فشار متوسط در کمترین هزینه ی ممکن است. در این پایان‌نامه‌ دو روش ابتکاری ترکیبی جدیدی برمبنای خوشه‌بندی برای حل مسئله برنامه‌ریزی توسعه پست‌فوق توزیع ارائه‌شده است، بطوریکه مسئله برنامه‌ریزی در دو مرحله : (1) مکان‌یابی بهینه ی پست و (2) تعیین حوزه ی سرویس‌دهی بهینه، حل می‌کنند. در روش اول، الگوریتم خوشه ی بندی k-means توسط وارد کردن توان مصرفی بارها بصورت یک ضریب وزنی در محاسبه میانگین هرخوشه، توسعه داده شده است،تا مکان پست‌ها بدون نیاز به مکان های کاندید از پیش‌تعیین شده جایی نزدیک به بارها بزرگتر قرار گیرند. در مرحله ی بعد، برنامه‌ریزی دینامیکی جهت تعیین حوزه ی سرویس‌دهی بهینه‌ی پست‌ها بر مبنا‌ی اولویت اتصال بار‌ها بکارگرفته شده است. در این راستا، تابع هزینه‌ی اتصال جدیدی که شامل هزینه‌ی توسعه ظرفیت پست علاوه‌بر هزینه‌های شبکه فشار متوسط است، تعریف‌شده است، تا در یک رویکرد جدید بارها به پست‌هایی متصل شوند که نیاز به توسعه ظرفیت خود نداشته باشند، و بدین ترتیب، از حداکثر پتاسیل موجود شبکه در روند تخصیص بارها استفاده شود و به‌نوعی مدیریت دارایی انجام گیرد. درروش دوم، شیوه‌ای برای برنامه‌ریزی توسعه پست برای شبکه‌های واقعی بزرگ توسط تجزیه‌کردن هدفمند منطقه‌ی برنامه‌ریزی به نواحیه‌مجزای کوچک ارائه شده است، بطوریکه مکان‌یابی بهینه‌ی پست‌ها برای هر ناحیه برمبنای سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، توسط الگوریتم توسعه یافته ی رقابت استعماری مبتنی بر خوشه‌بندی k-means (ICA-KCT) انجام می‌شود. با توسعه و تطبیق عملگرهای اصلی الگوریتم رقابت استعماری (عملگرهای جذب و انقلاب)، مسئله گسسته بهترین ترتیب اولویت اتصال بارها، توسط الگوریتم رقابت استعماری گسسته برای تعیین حوزه‌ی سرویس‌دهی پست‌ها حل‌شده است. در این راستا، برای مقاوم‌سازی الگوریتم، از روش ابتکاری اولویت‌بندی تقریبی جهت اعمال عملگر انقلاب در روند حل مسئله استفاده شده است. در نهایت، روش‌های پیشنهادی برای حل مسئله برنامه ریزی توسعه ی پست فوق توزیع برای یک شبکه تست نمونه و شبکه فوق توزیع مشهد اعمال می شود. نتایج بدست آمده از شبیه‌سازی، کارایی و توانمندی روش‌های پیشنهادی را تائید می‌کند.