چکیده: رادار نفوذ در زمین (GPR) روشی است، که از امواج رادیویی در محدوده مگاهرتز و گیگاهرتز برای تصویر برداری از اجسام دفن شده در زیر زمین بهره می‌گیرد. سنجش های رادار نفوذ در زمین تحت تاثیر نویز های زیادی است. این نویز ها در درجه اول به علت تداخل سایر ابزارهایی که امواج رادیویی ساطع می کنند به وجود می آید. حضور این ابزارها در محیطی که رادار نفوذ در زمین در حال جمع آوری داده است باعث ایجاد نویز می شود. علاوه بر نویز، کلاتر نیز درک و تفسیر داد ه های رادار نفوذ در زمین را دشوار می کند. بازتاب امواج از اجسامی به غیر از هدف را کلاتر می گوییم. از عوامل ایجاد کلاتر می توان به اتصال مستقیم بین آنتن فرستنده و گیرنده رادار و بازگشت از سطح زمین اشاره کرد. هدف ما استفاده از رادار نفوذ در زمین برای کاربرد مین یابی است. در این کاربرد به علت قرار گرفتن هدف در فاصله کمتر از 15 سانتی متر ممکن است توسط کلاتر کاملا پوشیده شود. از این رو برای تشخیص مین باید عملیات حذف کلاتر انجام شود. در این پایان نامه روش هایی که می توان برای افزایش تشخیص هدف در داده های رادار نفوذ در زمین به کاربرد مطرح می شوند. این روش ها شامل تجزیه مقادیر تکین (SVD)، تجزیه مولفه های اساسی (PCA)، تجزیه مولفه های مستقل (ICA) و آنالیز اجزای مورفولوژی (MCA) است. برای ارزیابی این روش ها از تصاویر ایجاد شده توسط شبیه ساز استفاده کرده ایم. نتایج نسبت سیگنال به نویز (PSNR) برای روش های SVD، PCA، FASTICA، JADE و MCA به ترتیب 32.8، 33.2، 37.2، 33.1 و 45.4 دسیبل (dB) است. با توجه به این مقادیر روش MCA نتایج خوبی داشته است. همچنین این روش برای حالتی که چند هدف در یک تصویر وجود دارد، نتایج بهتری نسبت به سایر روش ها ارائه می دهد.