چکیده: امروزه رشد صنعت و افزایش اتومبیل‌ها موجب تغییرات بسیار‌ی‌ در ساختار شهری از جمله محلات شهری شده و از سرزندگی آن‌ها کاسته است. به همین جهت‌ توجه به محیط به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر بر افزایش سرزندگی در محلات شهری دارای اهمیت بسیار است. تاکنون مطالعات اندکی در رابطه با ارزیابی تاثیر محیط بر سرزندگی محلات در شهرهای ایران به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری کامل انجام شده است. از این رو هدف پژوهش حاضر ارزیابی تاثیر محیط بر سرزندگی در محلات سبزه میدان و صد دستگاه شهر بابل‌ است. رویکرد پژوهش، کمی و با روش پیمایش مقطعی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنین و استفاده‌کنندگان از فضای محلات،‌ و روش نمونه‌گیری به شیوه‌ی در دسترس است. حجم پاسخ‌دهندگان با استفاده از نرم‌افزار Gpower محاسبه گردید و با توان 90/0 درصد حجم کلی برابر با 389 نفر به دست آمد. ابتدا ما 457 نمونه جمع‌آوری کردیم که با حذف داده‌ها‌ی مخدوش و پرت به 400 نمونه رسید. پایایی‌ پرسشنامه با آلفای کرونباخ‌ و تحلیل عاملی تایید گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط تعدادی از اساتید دانشگاه و روایی سازه پرسشنامه توسط تحلیل عاملی تایید گردید.‌ آزمون فرضیات با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری کامل انجام گردید‌ و از نرم‌افزارهای SPSS23 و AMOS24 برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد روابط اجتماعی با ضریب مسیر 318/0 و ضریب معناداری 001/0 و فرم کالبدی با ضریب مسیر 314/0 و ضریب معناداری 000/0 در سطح اطمینان 99% بر روی سرزندگی تاثیر داشتند. متغیر سن با ضریب مسیر 136/0- و ضریب معناداری 047/0 در سطح اطمینان 95% و دسترسی به کاربری‌ها با ضریب مسیر 515/0 و ضریب معناداری 008/0 در ‌سطح اطمینان 99% از طریق میانجی‌گری کلی روابط اجتماعی بر روی سرزندگی تاثیر داشتند.‌ با توجه به نتایج بدست آمده، روابط اجتماعی که به عنوان متغیر میانجی است نسبت به متغیرهای محیط کالبدی(فرم کالبدی، دسترسی به کاربری‌ها، تسهیلات و مبلمان) تاثیر بیشتری را بر روی سرزندگی داشت و در بین متغیرهای محیط کالبدی فرم کالبدی تاثیر بیشتری بر روی سرزندگی داشت. در نهایت راهبردهای ارتقاء محیط به منظور افزایش سرزندگی محلات‌ ارائه گردیدند.