چکیده: با وجود اینکه استفاده از ابزار معتبر آموزشی، تأثیر قابل‌توجهی بر بهبود آگاهی کاربردشناختی زبان‌آموزان انگلیسی به‌عنوان زبان خارجی داشته است، پژوهش‌های اندکی درباره تأثیر به‌کارگیری کامیکس (داستان مصور) به‌عنوان یک راهبرد تدریس در یادگیری کنش‌های گفتاری ــ به‌طور کلی ــ و کنش‌های «عذرخواهی» و «درخواست» ــ به‌طور خاص ــ انجام شده است. این پژوهش با بهره‌گیری از یک طرح شبه‌آزمایشی به بررسی این موضوع پرداخت. نمونه‌ای شامل ۵۷ دانش‌آموز دبیرستانی با سطح متوسط روبه پایین (بر اساس آزمون تعیین سطح آکسفورد)، در یکی از مدارس قائم‌شهر، در دو گروه شرکت داشتند: گروه آزمایشی (۲۸ نفر) و گروه کنترل (۲۹ نفر). در گروه آزمایشی، کنش‌های گفتاری عذرخواهی و درخواست با استفاده از داستان مصور آموزش داده شد. در حالی که گروه کنترل آموزش سنتی دریافت کرد. آزمون تکمیل گفتمان انگلیسی به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. مقایسه نتایج نشان داد که زبان‌آموزان گروه آزمایشی بهبود چشمگیرتری نسبت به گروه کنترل داشتند و کسانی که آموزش مبتنی بر کامیکس دریافت کرده بودند در یادگیری نحوه عذرخواهی و درخواست در زبان انگلیسی، عملکرد بهتری نشان دادند. بر اساس یافته‌های پژوهش، پیشنهاد می‌شود که معلمان و تهیه‌کنندگان مواد آموزشی از داستان مصور در محتوای آموزشی زبان انگلیسی بهره بگیرند تا به زبان‌آموزان در توسعه مهارت کاربردشناختی کمک شود.