چکیده: شناسایی میزان سرزندگی از شاخص های با اهمیت تحلیل میزان برخورداری فضا از عملکرد مناسب است. امروزه به دلیل رشد شتابان شهرنشینی و توسعه ی شهرها، افول کیفیت محیطی محلات و همچنین فضاهایی که در آن بتوان تعاملات اجتماعی شهروندان را شکل داد، سرزندگی محلات نیز به تبع آن افت کرده است. با توجه به اینکه تحقیقاتی در خصوص تاثیر محیط کالبدی و تعاملات اجتماعی به عنوان میانجی بر سرزندگی انجام نشده است، ضرورت این تحقیق فراهم می شود. همچنین در تحقیقاتی که در خصوص سرزندگی انجام شده است، این متغیر را مستقل از عوامل محیط کالبدی لحاظ نکرده اند، از این جهت در این پژوهش سعی بر آن بوده تا شاخص های سرزندگی به صورت جداگانه از محیط کالبدی بررسی شوند. در پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و ارتقاء میزان سرزندگی در محلات شهری، به بررسی شاخص های موثر بر این پدیده در محلات امامیه و راهنمایی شهر مشهد پرداخته شده است. جامعه ی آماری در این تحقیق ساکنین این دو محله در نظر گرفته شدند. حجم نمونه تعداد 400 نفر از ساکنان در هر دو محله (تعداد 200 نفر در هر محله) را شامل می شود که با روش نمونه گیری سهمیه ای بر اساس گروه های سنی و جنسی جمع آوری شدند. ابزار جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده است؛ روایی اولیه پرسشنامه توسط جمعی از اساتید دانشگاه تایید گردید و پایایی اولیه با ضریب آلفای کرونباخ 0.744 قابل قبول واقع شد. روش های تحلیل داده ها از طریق تحلیل عامل اکتشافی در نرم افزار SPSS ورژن 26 و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS نسخه 4 انجام شد. مطابق یافته ها عواملی که از محیط کالبدی استخراج شدند به ترتیب تاثیر بر سرزندگی عبارت اند از: دسترسی و اختلاط کاربری، رضایت از شرایط خرید و خصوصیات تنش زای محیطی. تعاملات اجتماعی به عنوان میانجی میان متغیرهای مستقل و متغیر وابسته ی سرزندگی شناخته شد. در نتیجه، در راستای افزایش سرزندگی راهبردهایی برای بهبود محیط کالبدی و اجتماعی ارائه شده اند.