چکیده: در دنیای امروز، بهزیستی روان‌شناختی به‌عنوان یکی از اجزای حیاتی سلامت انسان، توجه ویژه‌ای را به خود جلب کرده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین محیط مجتمع‌های مسکونی در منطقه 9، محله شهرستانی مشهد و بهزیستی روان‌شناختی ساکنان آنها است. سؤال اصلی تحقیق این است که محیط مجتمع‌های مسکونی چه رابطه‌ای با بهزیستی روان‌شناختی ساکنان در این منطقه دارد؟ در این پژوهش، با استفاده از نمونه‌ای به حجم 177 نفر، داده‌ها از طریق پرسشنامه جمع‌آوری شد. برای سنجش عوامل محیطی از پرسشنامه محقق‌ساخته و برای اندازه‌گیری بهزیستی روان‌شناختی از پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت (WHO-5) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفا کرونباخ و روایی آنها از طریق تحلیل عامل اکتشافی تأیید شد، همچنین روایی صوری توسط تعدادی از اساتید دانشگاه مورد تأیید قرار گرفت. روش‌های آماری شامل تحلیل عامل اکتشافی، آزمون T تک‌نمونه‌ای و تحلیل همبستگی به کار گرفته شد و نرم‌افزار SPSS 27 برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج تحلیل عامل اکتشافی سه مؤلفه کلیدی را شناسایی کرد: زیست‌محیطی، عملکردی-ساختاری، و کالبدی-فضایی. وضعیت این مؤلفه‌ها در محله شهرستانی به ترتیب به شرح زیر است: مؤلفه زیست‌محیطی در سطح متوسط، مؤلفه‌های عملکردی-ساختاری و کالبدی-فضایی بالاتر از متوسط. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که طراحی کالبدی و وجود فضاهای عمومی مؤثر، تأثیر بسزایی بر بهزیستی روان‌شناختی ساکنان دارند. پژوهش همچنین راهبردهایی برای ارتقای کیفیت محیطی و بهبود بهزیستی روان‌شناختی در این منطقه ارائه می‌دهد.