شعبان

ماه شعبان را به همان اندازه که محرم پر از اندوه و ماتم است، شاد و مفرح کنید.ما به همان اندازه که به گرامیداشت شهادتها دعوت شده ایم به بزرگداشت ولادتها و اعیاد نیز سفارش شده ایم. سرور و شادی از ولادت امام حسین کمتر از غم و ماتم برای مصیبتهای او در کربلا نیست.

لااقل از شب سوم ماه شعبان که ایام خجسته موالید آن شروع می شود، به خانه عطر و بوی عید بدهید. هنگام عصر، وقتی اعضای خانواده دور هم جمع می شوند، یک سی دی مولودی خوانی روشن کنید تا برای چند دقیقه یاد اهل بیت و نام مبارکشان در خانه ذکر شود. با بوی ملایم اسفند، شیرینی و شربت، فضای شاد خانه را در موالید سوم ، چهارم و پنجم شعبان، تقویت کنید. خانه شما در این چند روز باید از تمیزی برق بزند. پس از قبل آمادگی لازم را برای جاری شدن عطر شعبان در خانه پیدا کنید. اگر فرزندانتان به چیزی نیاز دارند، از این فرصت استفاده کنید و آن را در اعیاد ماه شعبان به ایشان هدیه کنید. اگر بناست مشکلی را حل کنید یا جشنی برای مناسبتی بگیرید آنها را محول به شعبان کنید. شادی های شعبان را با معنویات در هم بپیچید فرضا جمعه های شعبان به جای پارک و سینما و ... سری به امامزاده های اطراف بزنید. می توانید غذای مورد علاقه فرزندان را با تزئینات ویژه به همراه بردارید و در فضای سبز نزدیک امامزادگان میل کنید و تنها بخشی از وقتتان را به زیارت و نماز اختصاص دهید. لازم نیست در این مسئله زیاده روی کنید .همین حضور در فضای معنوی حرم امامزادگان تاثیر خوبی خواهد داشت.

کاری کنید شادی از دل شما برخیزد و تمام خانه را پر کند. چنانچه نام یکی از اعضای خانواده همنام با یکی از بزرگانی است که در ایام نخستین شعبان به دنیا آمده اند، به او تبریک بگویید و هر چند کوچک، کادویی به او هدیه کنید. اگر خودتان همنام هستید پخش شیرینی را به جهت خوشحال بودن از این همنامی جدی بگیرید.

اما نیمه شعبان را به نوعی از همه روزهای سال جدا کنید. برای بزرگداشت نیمه شعبان واقعا هزینه کنید. جشن گرفتن تولد حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) در خانه تاثیر تربیتی بسیار خوبی دارد. ضمن آنکه ارادت ما را نیز به حضرتش نشان می دهد.

به خواص گل نرگس چه در کتابهای طب گیاهی و چه در روایات اسلامی اشاره شده است من جمله در جلوگیری از برخی بیماریهای روانی و زکام موثر دانسته شده است. لذا توصیه شده لااقل سالی یکبار آن  را ببویید، چه زمانی بهتر از نیمه شعبان

برای ورود به ماه رمضان آماده شوید

خوشبختی واقعی برای خانواده ایست که دنیا و آخرت را با هم داشته باشد. ماه رمضان دری به سوی خوشبختی آخرتی است. حتی اگر به دلایل شرعی از روزه گرفتن معاف هستید، به هیچ وجه خودتان را از مزایای عظیم ماه رمضان محروم ندانید. روزه تنها یکی از الطاف ماه رمضان است. اما برای آنکه در ماه رمضان بیشترین استفاده ها ار از این ماه مبارک بکنید و حال معنوی خوبی داشته باشید، آمادگی آن را در ماه شعبان برای خود و خانواده تان ایجاد کنید.

گاهی دور هم جمع شوید و راجع به مسائل معنوی صحبت کنید. سری به قران و مفاتیح بزنید و با هم اقدام به خواندن یک دعا یا یک سوره نمایید. دور هم دعا خواندن (نه به روشی که در هیئت ها می خوانند، بلکه بسیار صمیمانه و بدون حالتی اندوهناک) می تواند خاطره بسیار زیبا و دلچسبی را از دعا و قرآن برای اعضای خانواده به جا گذارد. اگر می توانید در ماه شعبان به پابوس امام رضا یا حضرت معصومه بروید یا در حرم دیگر امامزادگان به اتفاق هم یک نماز مستحبی بخوانید. این قبیل کارها آمادگی روانی فوق العاده ای برای بهتر بهره بردن از ماه رمضان را برای ما ایجاد می کند. اما چنانچه زیاد به این مستحبات عادت ندارید زیاده  روی نکنید یا به فرزندان اجبار و سختگیری نکنید. آنچه مهم است تجربه یک حال خوب معنوی است. بچه ها اگر در سنین خردسالی باشند خیلی خوب از این چیزها استقبال می کنند، و هر چند زیاد درک نکنند، به شکل نمادین همراهی می کنند اما اگر نوجوان و بزرگتر هستند، ممکن است به دلایل مختلفی مقاومت نشان دهند،در این صورت خودتان بخوانید. همین بودن ،دیدن و درک کردن هم امتیازات خودش را دارد.

تولد حضرت امام حسین (ع)

به روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت (1) دومین فرزند برومند حضرت على و فاطمه، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه‏ ى وحى و ولایت، چشم به جهان گشود.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص) رسید، به خانه‏ ى حضرت على و فاطمه (ع) آمد و اسماء (2) را فرمود تا کودکش را بیاورد.اسماء او را در پارچه‏ اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد،آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت (3) .

به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحى الهى، جبرئیل، فرود آمد و گفت:

سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا، این نوزاد را به نام ‏پسر کوچک هارون‏ «شبیر» (4) که به عربى‏«حسین‏» خوانده مى‏شود، نام بگذار. (5) چون على (ع) براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستى.

و به این ترتیب نام پر عظمت ‏«حسین‏» از جانب پروردگار، براى دومین فرزند فاطمه انتخاب شد.

به روز هفتم ولادتش، فاطمه‏ زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه (6) کشت، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد. (7)

حسین و پیامبر (ص)

از ولادت حسین بن على (ع) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفى که پیامبر راستین اسلام (ص) درباره حسین (ع) ابراز مى‏ داشت، به بزرگوارى و مقام شامخ پیشواى سوم آگاه شدند.

سلمان فارسى مى ‏گوید: دیدم که رسول خدا (ص) حسین (ع) را بر زانوى خویش نهاده او را مى ‏بوسید و مى‏ فرمود:

تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستى، تو حجت‏ خدا و پسر حجت‏خدا و پدر حجت‏هاى خدایى که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان (امام زمان عج) مى ‏باشد. (8)

انس بن مالک روایت مى ‏کند:

وقتى از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت‏ خود را بیشتر دوست مى ‏دارى، فرمود:حسن و حسین را، (9) بارها رسول گرامى حسن و حسین را به سینه مى ‏فشرد و آنان را مى‏ بویید و مى‏ بوسید. (10)

ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال اعتراف مى ‏کند که:

رسول اکرم (ص) را دیدم که حسن و حسین (ع) را بر شانه‏ هاى خویش نشانده بود و به سوى ما مى‏ آمد، وقتى به ما رسید فرمود: هر کس این دو فرزندم را دوست‏ بدارد مرا دوست داشته و هر که با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است. (11)

عالى ‏ترین، صمیمى‏ ترین و گویاترین رابطه‏ ى معنوى و ملکوتى بین پیامبر و حسین را مى‏ توان در این جمله‏ ى رسول گرامى اسلام (ص) خواند که فرمود:

حسین از من و من از حسینم. (12)

پى‏ نوشت ها

1- در سال و ماه و روز ولادت امام حسین (ع) اقوال دیگرى هم گفته شده است،ولى ما قول مشهور بین شیعه را نقل کردیم. ر. به. ک. اعلام الورى طبرسى ، ص 213.

2- احتمال دارد منظور از اسماء، دختر یزید بن سکن انصارى باشد. ر. به. ک. اعیان الشیعه ، جزء 11 ، ص 167.

3- امالى شیخ طوسى ، ج 1، ص 377

4- شبر بر وزن حسن و شبیر بر وزن حسین و مشبر بر وزن محسن نام پسران هارون بوده است و پیغمبر اسلام (ص) فرزندان خود حسن و حسین و محسن را به این سه نام نامیده است- تاج العروس ج 3 ص 389، این سه کلمه در زبان عبرى همان معنى را دارد که حسن و حسین و محسن در زبان عربى دارد- لسان العرب ، ج 6 ، ص 60.

5- معانى الاخبار ، ص 57.

6- در منابع اسلامى درباره عقیقه سفارش فراوان شده و براى سلامتى فرزند بسیار مؤثر دانسته شده است، ر.به.ک. وسائل الشیعه ، ج 15 ، ص 143 به بعد.

7- کافى ، ج 6 ، ص 33.

8- مقتل خوارزمى ، ج 1 ، ص 146- کمال الدین ، صدوق ، ص 152.

9- سنن ترمذى ، ج 5 ، ص 323.

10- ذخائر العقبى ، ص 122.

11- الاصابه ، ج 11 ، ص 330.

12- سنن ترمذى ، ج 5 ، ص 324- در این قسمت روایاتى که در کتاب هاى اهل تسنن آمده است نقل شد تا براى آنها هم سندیت داشته باشد.

کتاب: پیشواى سوم - حضرت امام حسین (علیه السلام)

نام:

پست الکترونیک:

امتیاز شما به این خبر:

نظر شما: