چکیده: زمینه و هدف: آسم یک بیماری التهابی مزمن دستگاه تنفسی است. تمرینات ورزشی یکی از اجزای اساسی و مهم بازتوانی ریوی است. تمرین ورزشی در آب و خشکی تأثیر متفاوتی بر بیماران مبتلابه آسم می گذارد. هدف از تحقیق حاضر تأثیر نوع تمرین بر شاخص های تنفسی پسران نوجوان دارای اضافه‌وزن مبتلابه آسم بود. روش شناسی: بدین منظور تعداد 48 پسر نوجوان دارای اضافه‌وزن مبتلابه آسم به چهار گروه شنا (12 نفر)، راه رفتن (12 نفر)، ترکیبی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. شاخص های تنفسی (FVC، FEV1، FEV1/FVC) به‌وسیله دستگاه اسپیرومتری طی دو نوبت قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه گیری شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. یافته ها: یافته ها در هر سه گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل در شاخص های تنفسی مورداندازه‌گیری افزایش معنی داری را نشان داد. کلیه گروه های تمرینی بعد از مداخله افزایش معنی‌داری را در شاخص های تنفسی نشان دادند؛ اما هیچ‌یک از گروه های تمرینی نسبت به گروه تمرینی دیگر معنادار نشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش شاخص های تنفسی و بهبود وضعیت مبتلایان به آسم، می توان کلیه تمرینات استفاده‌شده در مطالعه را به بیماران مبتلابه آسم پیشنهاد کرد.