چکیده: امروزه به دلیل استفاده گسترده از فلز آلومینیوم و ترکیبات آن و همچنین محدود بودن منابع این فلز استراتژیک، فرآوری کانه‌های کم عیار از قبیل بوکسیت‌های شیلی اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. از این رو، هدف این پژوهش بر بررسی امکان استحصال آلومینا از بوکسیت‌های کم‏عیار (شیلی) جاجرم با استفاده از روش سینترینگ و سپس انحلال قلیایی آن متمرکز گردید. برای دستیابی به این هدف، ابتدا تاثیر پارامترهای مهم شامل دمای سینترینگ، نسبت C/S، نسبت N/A و غلظت Na2C بر راندمان انحلال با استفاده از روش سطح پاسخ بررسی شد. نتایج بررسی نشان داد که غلظت Na2C، دمای سینترینگ و اثر متقابل بین غلظت Na2C و نسبت N/A به ترتیب بیشترین تاثیر را بر راندمان انحلال داشتند. به طوریکه با افزایش دمای سینترینگ و کاهش غلظت Na2C، راندمان انحلال افزایش یافت. تاثیر نسبت N/A نیز نشان داد که در سطح بالای غلظت عامل لیچینگ (60 گرم بر لیتر)، راندمان انحلال با افزایش نسبت N/A افزایش و در مقادیر پایین (30 گرم بر لیتر) با شیب ملایمی کاهش یافت. در مرحله‌ی بعد بهینه‌سازی پارامترهای موثر بر فرآیند انحلال آلومینیوم انجام شد. بهینه‌سازی فرآیند نشان داد که بیشینه راندمان انحلال (حدود 78 درصد) تحت شرایط دمای سینترینگ 1150 درجه سانتی‏گراد، نسبت C/S 09/2، نسبت N/A 9/0 و غلظت Na2C 65/30 گرم بر لیتر به دست‌آمد.