چکیده: این پایان نامه قصد دارد روشی برای اندازه‌گیری دمای بدن انسان با استفاده از سنسورهای پوشیدنی به عنوان یک روش غیر تهاجمی و آنی، ارائه دهد. هدف ما سنسورهای پارچه‌ای است که می تواند با لباس اشخاص یکپارچه شود. اساس اندازه‌گیری سنسور آنتنی در این رساله بر مبنای تغییرات در گذردهی الکتریکی نسبی پارچه متناسب با تغییرات در دمای بدن در بازه دمایی ℃35 تا ℃41 است. ساختارهای مد نظر ما یک آنتن وصله ریزنواری و یک آنتن تزویج روزنه می باشد که در باند فرکانسی X با استفاده از پارچه پیاده سازی شده است. در اولین گام جهت طراحی سنسور، یک سیستم اندازه‌گیری به منظور استخراج پارامترهای ε_r وtanδ پارچه‌های تجاری مختلف، مبتنی بر دستگاه Keysight N1501A-101 high temperature dielectric probe طراحی شد. پس از بررسی چندین نمونه پارچه مختلف در سیستم مورد نظر، پارچه تجاری کشمیر که بیشترین تغییرات را در گذردهی نسبی نسبت به سایر نمونه‌ها داشت، جهت طراحی سنسور آنتنی مبتنی بر ساختار ریزنواری مستطیلی انتخاب شد. نرخ تغییرات گذردهی الکتریکی در این پارچه حدود 02.0 برای پله های دمایی 2 درجه بود. سنسور آنتنی ارائه شده جابه جایی فرکانسی حدود 60 تا 80 مگاهرتز در باند فرکانسی X، به ازای هر پله دمایی فراهم می آورد. جابه جایی فرکانسی دیده شده به ازای هر ℃1 حدود 35 مگاهرتز است که میزان قابل قبولی بوده و می تواند تشخیص دمایی خوبی را فراهم کند. از طرفی دیگر، یک ساختار تزویج روزنه که مبتنی بر خواص پشم شیشه می‌باشد نیز به صورت مجزا بررسی شد. نرخ تغییرات گذردهی الکتریکی پشم شیشه حدود 1.0 برای پله‌های دمایی ℃2 بود. میزان جابه جایی فرکانسی اندازه‌گیری شده به ازای هر ℃1 حدود 60 مگاهرتز می‌باشد. با توجه به اینکه تب یکی از علائم اصلی در بسیاری از بیماری ها می باشد و تشخیص به موقع آن از به خطر افتادن زندگی افراد جلوگیری می‌نماید، لذا استفاده از سنسور پوشیدنی مبتنی بر یک ساختار کاملاً پسیو برای نظارت دائمی بر دما، می‌تواند پیشنهادی مفید باشد. .