چکیده: چکیده به‌طورکلی گودبرداری و پایدارسازی گود به‌عنوان یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک و عمران مطرح است. امروزه به دلیل افزایش ساخت‌وسازها خصوصاً در مناطقی متراکم شهری از دیوارهای دیافراگمی برای ایستگاه‌های زیرزمینی و گودبرداری شهری استفاده می کنند؛ همچنین که این نوع دیوارها علاوه بر سهولت اجرا، می‌توانند به‌عنوان لایه آب بند نیز استفاده شوند و تا عمق های بالا نیز کاربرد داشته باشند. در این پژوهش پس از صحت سنجی کارهای آزمایشگاهی و روش اجزا محدود پیشین، به شبیه سازی سه بعدی دیوارهای دیافراگمی تا عمق 10 متر در خاک های مختلف با استفاده از نرم افزار آباکوس پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که حداکثر جابجایی افقی دیوارهای دیافراگمی در حالات مختلف با توجه به لنگر ایجاد شده در پای گیردار این دیوارها در بخش میانی خواهد بود. از سوی دیگر، تمرکز تنش در گوشه های دیوارها بیشتر بوده، و ایجاد یک درز انقطاع مناسب در مرزهای مدل می‌تواند به کاهش این مورد کمک شایانی داشته باشد. با توجه به نتایج دیوارهای بنا شده بر روی ماسه ی سیلتی سخت به‌راحتی می‌توان تا عمق های 10 متری از روش دیوار دیافراگمی برای مهار آن‌ها استفاده کرد. همچنین رفتار دیوارهای دیافراگمی در خاک رس پیچیده تر بوده و رفتار خطی ندارد؛ اما در عین حال با افزایش ضخامت دیوار در تمامی حالات دیوار پایدارتر می شود.