چکیده: کشور ایران، به دلیل ریزش های جوی کم و نامناسب بودن پراکنش مکانی- زمانی بارش جزء کشورهای خشک و نیمه‌خشک جهان محسوب می‌شود و یکی از کم آب ترین کشورهای جهان به شمار می آید. از سوی دیگر به دلیل افزایش جمعیت و به‌تبع آن گسترش صنایع، کشاورزی و شهرنشینی، روزبه‌روز با افزایش تقاضای آب مواجه است. دلایل فوق، نیاز به مدیریت صحیح منابع موجود آب سطحی و زیرزمینی را افزایش می‌دهد. ازآنجاکه در کشور ما به‌ویژه در بخش های فلات مرکزی، منابع آب سطحی محدود است، استفاده از منابع آب زیرزمینی افزایش‌یافته به‌طوری‌که بخش اعظم منابع آب زیرزمینی بدون مطالعه علمی مورداستفاده قرارگرفته و تبعاتی نظیر فرونشست زمین ها و دشت ها را ایجاد نموده است. برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی استان اصفهان، طی سال های اخیر، خسارت جبران‌ناپذیری به این استان تحمیل و دشت های آن را با خطر فرونشست مواجه کرده است. پایین‌تر رفتن سطح ایستابی منابع آب زیرزمینی باعث افت کیفی آب و شور شدن آن می‌شود و تهدیدی برای کشاورزی منطقه به شمار می رود. در این مطالعه ارزیابی بلند مدت فرونشست دشت برخوار اصفهان براثر برداشت بی‌رویه آب زیرزمینی با استفاده از تصاویر ماهواره ای توسط روش شیءگرا و داده های هیدرولوژیکی و کاربرد مدل های مدیریتی ازجمله تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره، روش دلفی و تکنیک استراتژیک SWOT موردبررسی و تحلیل قرارگرفته است. از نتایج این تحقیق می‌توان تهیه نقشه ارزیابی فرونشست در دشت موردمطالعه، همچنین به دست آمدن نتایج تکنیک‌های مختلف مدیریتی ازجمله اولویت‌بندی AHP به ترتیب پلمپ کلیه چاه‌های تأثیرگذار با نسبت 9/42، آبیاری با پساب با نسبت 5/31 و تغذیه مصنوعی با پساب با نسبت 6/25 درصد، تکنیک سوات شامل گزینه هایی نظیر استفاده از پساب برای مصارف شهری و عدم برداشت از سفره های زیرزمینی در شهرهای مجاور و فرهنگ سازی و آگاهی دادن به کشاورزان در راهبرد بهبود مستمر و گزینه هایی مانند محقق ساختن پروژه‌های تغذیه مصنوعی با استفاده از پساب، احداث آب‌بندها و سازه‌های آبی جهت نگهداشت رواناب و ممنوع کردن طرح‌های توجیهی با نیاز آبی بالا در راهبرد تغییر تدریجی و نتایج حاصل از تکنیک دلفی شامل اولویت آبیاری با پساب و گزینه پلمپ کلیه چاه‌های تأثیر گذار را نام برد.