چکیده: اختلال تنظیم متابولیک همراه با مقادیر بالای گلوکز، تری گلیسیرید، فشارخون و کاهش HDL موجب تغییرات پاتولوژیک ثانویه در اعضای متعدد بدن می‌گردد. از این‌رو مبتلایان به سندروم متابولیک بیشتر از افراد عادی در معرض عوارض شناخته‌شده و نشده این بیماری قرار می‌گیرند. ازجمله این عوارض، گرفتگی عضلات پا (گرفتگی شبانه عضلات) است که یک انقباض دردناک، پایدار و غیرارادی عضلات همسترینگ و ساق پاها که معمولاً در هنگام خواب رخ می‌دهد و می‌تواند باعث اختلال خواب شود. مطالعات نشان می‌دهند که فعالیت بدنی به‌صورت منظم در کاهش بروز گرفتگی‌های عضلانی مؤثر باشد. در این راستا تمرینات کششی با افزایش الاستیسیته عضله و دامنه حرکتی عضلات اسکلتی چه‌بسا بتواند بر عوارض ناشی از سندروم متابولیک در زنان کم‌تحرک اثر داشته باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با دو گروه (تجربی و کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بیماران سندروم متابولیکی شهرستان فومن تشکیل دادند. 24 زن غیرفعال داوطلب با دامنه سنی 50 تا 60 سال پس از اندازه‌گیری‌های اولیه، به‌طور هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا و انتهای مطالعه، شاخص‌های سندروم متابولیک، سطوح الکترولیت‌های پلاسما (کلسیم، منیزیم، پتاسیم و آهن)، گرفتگی عضلات پا شامل درد (پرسشنامه درد مک گیل)، تواتر و شدت (مقیاس سنجش بصری) گرفتگی عضلات پا و کیفیت خواب (پرسشنامه خواب پترزبورگ) مورد ارزیابی قرار گرفت. برنامه تمرین کششی به مدت 6 هفته (دو هفته اول 3 جلسه، دو هفته دوم 4 جلسه و دو هفته آخر 5 جلسه در هفته) و هر جلسه 45 تا 50 دقیقه انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری این پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس (ANCOVA)، در سطح معنی‌داری p< 0.05و با استفاده از نرم‌افزار spss20 انجام شد. در این مطالعه 24 زن چاق با میانگین سنی 8.65±56.87 سال، قد 0.04±154.08 و وزن 9.56±75.29 کیلوگرم شرکت داشتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمرینات کششی باعث کاهش معنادار شدت و تواتر گرفتگی عضلات پا و کیفیت خواب شد(0.05>P)؛ این در حالی است که تغییرات درد، شاخص‌های سندروم متابولیک، شاخص‌های آنتروپومتریک و الکترولیت‌های پلاسما (کلسیم، منیزیم، پتاسیم و آهن) قبل و بعد از تمرین در گروه تجربی معنی‌دار نبود( P>0.05). به‌طورکلی، با توجه به اختلالاتی که عوارض طولانی‌مدت گرفتگی بر سلامت زنان در میان‌سالی ایجاد می‌کند و در نظر گرفتن نبود درمان دارویی مناسب، انجام تمرینات کششی ساده و کم‌خطر که منجر به کاهش درد فوری در این بیماران می‌شود، می‌تواند زمینه مناسبی را برای بهبود کیفیت خواب، سلامت و کاهش تواترگرفتگی‌ها از طریق افزایش الاستیسیته و دامنه حرکتی عضلات اسکلتی در افراد میان‌سال ایجاد ‌کند.