چکیده: بهبود عملکرد کارکنان در سازمان‌ها، به ویژه آموزش و پرورش در جهت دست‌یابی به اهداف سازمان و حصول نتایج شایسته، دارای اهمیت فراوان است. به نظر می‌رسد، یکی از عوامل موثر بر بهبود عملکرد شغلی، امنیت شغلی معلمان است که می‌تواند عاملی در جهت افزایش کارایی و بهره‌وری و سبب درهم تنیدگی شغلی تلقی شود. این پژوهش در پی یافتن میزان تأثیر امنیت شغلی بر عملکرد شغلی معلمان ‌تربیت بدنی با نقش میانجی در هم تنیدگی شغلی بود. روش این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی، از نوع پیمایشی بود که به صورت میدانی انجام گرفت و از نظر ارتباط بین متغیرها از نوع همبستگی و از لحاظ زمان مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش معلمان تربیت بدنی شهرستان بابل در سال 1401 به تعداد 204 نفر بودند. نمونه آماری با استفاده از نرم افزار جی پاور 130 نفر تعیین شد که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی از پرسش نامه های درهم تنیدگی شغلی و امنیت شغلی کاراتیپ و وطن خواه (2014) و عملکرد شغلی بویل و همکاران (2019) استفاده گردید. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی و دو نرم افزار Smart-PLS3 و SPSS26 تحلیل شد. نتایج نشان داد که امنیت شغلی بر عملکرد و در هم تنیدگی معلمان تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین در هم تنیدیگی شغلی علاوه بر تأثیر مثبت و معنادار بر عملکرد معلمان، نقش میانجی گر در رابطه بین امنیت شغلی با عملکرد شغلی معلمان‌ تربیت بدنی دارد. بنابراین پیشنهاد می‌گردد، از سوی سازمان آموزش و پرورش در زمینه تقویت ادراک و احساس امنیت کارکنان از طریق استخدام بلندمدت در سازمان و یا رسمی، پرداخت حقوق به موقع و مکفی، توجه به نیازهای مالی و عاطفی کارکنان با توجه به شرایط فردی و خانوادگی اقدام نمایند همچنین، با تقسیم قدرت به معلمان برای تصمیم گیری براساس سطوح مسئولیت آنها، موجبات همکاری و مشارکت معلمان را در پیش‌برد اهداف سازمان آموزش و پرورش، فراهم آورند تا به واسطه ایجاد حس تعلق و سرسخت بودن موجبات افزایش درهم تنیدگی در آنان فراهم آید و هم موجب ارتقاء سطح انگیزه برای انجام عملکرد مطلوب و با کیفیت را در آنها شوند.