چکیده: توسعه و پیشرفت تکنولوژی در زندگی امروزی، موجب تغییر در شیوة زندگی شده که از جمله نتایج آن فقر حرکتی و افزایش خطر ابتلاء به بیماری‌هاست. مطالعات نشان داده است که ورزش و بویژه ورزش همگانی- تفریحی به عنوان وسیله‌ای فرح‌بخش می‌تواند به حل این مشکل کمک کند. از آنجایی که مشارکت مردان در فعالیتهای ورزشی یکی از راه‌های مهم تأمین سلامت روانی و جسمانی آنهاست، بررسی موانع، استراتژی‌های حل موانع و انگیزش به عنوان عواملی تأثیرگذار بر استراتژی‌ها در افزایش مشارکت اهمیت فراوانی دارد. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر مشارکت ورزشی مردان بدنساز شهر یاسوج بر مبنای مدل هوبارد و مانل می‌باشد. این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شد و جامعة آماری آن را کلیة مردان فعال در رشته بدنسازی شهرستان یاسوج (۶۵۰=N) تشکیل دادند. با استفاده از جدول مورگان ۲۴۲ نفر به روش خوشه‌ای در دسترس در شهرستان یاسوج انتخاب، و بعد از توزیع و جمع‌آوری پرسشنامه‌ها با حذف 22 پرسشنامه به علت مخدوش بودن تعداد نمونه‌ها ۲۲۰ نفر شد. برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامة ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسشنامة موانع ،استراتژی‌های حل موانع و انگیزة هوبارد و مانل (۲۰۰۱) به‌علاوه‌ی دو سوأل از پرسشنامة انگیزه‌ی هونگ یونگ لین (۲۰۱۰) استفاده گردید. برای تعیین روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه‌ها از نظرات ۱۰ تن از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی کمک گرفته شد. سپس به منظور تعیین پایایی پرسشنامه‌ها یک مطالعة مقدماتی بر روی یک گروه ۳۰ نفری از ورزشکاران مرد انجام شد، نتایج آزمون آلفای کرونباخ نشان داد که پرسشنامه‌ها از پایایی قابل قبولی برخوردارند. نتایج آزمون مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که انگیزه بر استراتژی‌های حل موانع اثر مثبت و معناداری (0.36) دارد و همچنین موانع بر استراتژی‌های حل موانع اثر منفی و معناداری (0.21-) دارد، ولی موانع، استراتژی‌های حل موانع و انگیزش بر مشارکت ورزشی تأثیر معناداری را نشان ندادند.