چکیده: خازن شکافدار عمده‌ مخازن نفتی ایران را تشکیل‌ می‌دهند؛ در عین حال از پیچیدگی‌های زیادی جهت مدلسازی وتحلیل برخوردار می‌باشند. با توجه به ماهیت مخازن شکافدار و تاثیر فرآیندهای تکتونیکی و دیاژنزی بر این مخازن، شکستگی‌ها و ناهمگونی‌های زیادی در این نوع مخازن وجود دارد که مدلسازی را با مشکل مواجه می‌کند. در مخازنی که شکستگی به صورت گسترده مشاهده نمی‌شوند، معمولا با ساده سازی اثر شکستگی‌ها، می‌توان مطالعات مورد نیاز را انجام داد. اما چشم پوشی از شکستگی‌های گسترده در مخزن، نتایج را به طورجدی تحت شعاع قرار می‌دهد. در این پژوهش به بررسی و مطالعه میزان تراوایی و پایداری دیواره چاه در یکی از چاه‌های میدان پارسی پرداخته شده است. این میدان به دلیل شرایط تکتونیکی، تراکم شکستگی بالایی دارد. در این مطالعه ابتدا به کمک لاگ‌های پتروفیزیکی به محاسبه پارامترهای مکانیک سنگی مخزن پرداخته شد و پنجره ایمن گل حفاری بدست آمد. سپس به کمک نگار تصویری (FMI) شکستگی‌های دیواره چاه برداشته شد و به کمک نرم افزار Dips مورد ارزیابی و دسته بندی قرار گرفت و به کمک نرم افزار Easy Fit بررسی آماری شکستگی‌ها انجام شد. در ادامه شبکه شکستگی مجزا (DFN)، ساخته شد. در مرحله بعد با ساخت مدل مرجع (REV)، مقدار تراوایی سنگ محاسبه و با مقدار اندازه گیری شده واقعی مقایسه شد. این مقایسه انطباق خوب مدل ساخته شده با واقعیت را نشان می‌دهد. در پایان به منظور بررسی ضرورت مدلسازی شبکه شکستگی مجزا در مخازن شکافدار، به کمک مطالعه پارامتری و تحلیل حساسیت به بررسی تاثیر عوامل مختلف بر روی میزان تراوایی و پایداری دیواره چاه پرداخته شد. نتایج نشان می‌دهد چشم پوشی از شکستگی‌ها و ساده‌ سازی در مدلسازی مخازن شکافدار می‌تواند موجب نتیجه‌گیری متفاوت و اشتباه در اینگونه مخازن شود.