چکیده: امروزه علیرغم توسعه و پیشرفت در بخش احداث فضا های زیرزمینی، احداث تونل و فضاهای زیرزمینی در شرایط زمین‌های سست و ریزشی هنوز یک چالش بزرگ برای مهندسین است. در این نوع زمین‌ها به دلیل سست بودن مصالح دربرگیرنده زمین، نگهداری سینه کار قبل از حفاری آن ضرورت می یابد. یکی از روش های نگهداری قبل از حفاری سینه کار که در سالیان اخیر پیشرفت قابل‌توجهی داشته است، روش پیش نگهداری چتری است. در این تحقیق به بررسی روش های تجربی، تحلیلی موجود برای انتخاب نوع سامانه، محاسبه ضریب ایمنی لوله های نصب‌شده به‌عنوان چتر سقفی و مدل‌سازی عددی برای تجزیه‌وتحلیل اثربخشی سامانه چتر سقفی در تونل شماره هفت واقع در قطعه یک آزادراه تهران شمال پرداخته شد. برای تجزیه‌وتحلیل عددی سامانه پیش نگهداری چتر سقفی از دو روش المان سازه ای و محیط معادل 20، 30 و 60 سانتی متر برای مدل‌سازی این سامانه استفاده شد و نتایج به‌دست‌آمده از مدل‌سازی با یکدیگر مقایسه شد. مدل‌سازی عددی سامانه در هر دو روش نشان داد این سامانه جابجایی تاج تونل و نشست سطح زمین را تا حد بسیاری کاهش و باعث پایداری تونل و جاده محلی و خط لوله انتقال گاز شد. مقایسه نتایج به‌دست‌آمده از مدل‌سازی سامانه چتری به‌صورت المان سازه‌ای و محیط معادل تفاوت زیادی با یکدیگر نداشتند می‌توان برای مدل‌سازی از هر دو روش استفاده کرد اما روش محیط معادل برای مدل‌سازی پیچیدگی کمتری دارد.