چکیده: یکی از مهم‌ترین موضوعات ارائه شده در جنگ الکترونیک برای مقابله با رادارهای رهگیری و موشک‌های هدایت راداری زمین به هوا و هوا به هوا، شناخت و به کارگیری درست اقدامات ضد الکترونیک بر پایه‌ی اخلال موثر در این سامانه‌ها می‌باشد. اکثر ارزیابی‌ها و مدل‌سازی‌های ریاضی اخلال‌گرهای هواپایه براساس ماموریت‌های تاکتیکی، مربوط به حالت اخلال از راه دور یا از راه نزدیک که به صورت خود محافظ و اخلال اسکورت می‌باشد، در نظر گرفته و محاسباتی مربوط به اخلال‌گر پرتابی برای تهدید‌ها ارائه نشده است. در این پایان‌نامه برای ارزیابی عملکرد اخلال‌گر پرتابی مقابل تهدید‌ها، با توجه به آشکارسازی تهدید توسط گیرنده هشدار دهنده راداری و تعیین نوع آن، ابتدا به بررسی و مدل‌سازی ریاضی 8 تهدید از 4 باند فرکانسی پرداخته شده و نحوه اثر‌گذاری این اخلال‌گر در برابر آنان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که برای تهدیدی مانند موشک در فاصله، مدت زمان مختل می‌باشد.