چکیده: پس از شکل گیری بازار برق ایران و لزوم خرید و فروش انرژی الکتریکی، هر شرکت برق منطقه ای به عنوان فروشنده انرژی الکتریکی باید در این بازار شرکت کرده و برای هر واحد خود به صورت جداگانه پیشنهاد قیمت ارائه کند. چنانچه یک واحد قیمت پایین برای انرژی الکتریکی پیشنهاد کند، احتمال پذیرفته شدن در آن واحد در بازار زیاد است ولی به دلیل فروش توان به قیمت پایین درآمد کمی عایدش می شود. چنانچه این واحد قیمت بالا برای انرژی الکتریکی پیشنهاد کند، احتمال پذیرفته شدن آن در بازار کم شده که باعث کاهش درآمد می گردد. در نتیجه منحنی درآمد یک واحد برحسب پیشنهاد قیمتش دارای یک ماکزیمم می باشد. هر واحد جهت دستیابی به حداکثر درآمد، باید پیشنهاد قیمت بهینه هر ساعت هر روز بازار را تعیین و به بازار ارائه نماید. در این پایان نامه عوامل موثر بر بالاترین قیمت پذیرفته شده یک واحد بررسی می گردد. در این روش پیشنهاد قیمت به دو جزء پیشنهاد قیمت پایه و پیشنهاد قیمت متغیر تجزیه می گردد. با در نظر گرفتن پله های کسب اطلاعات در پیشنهاد قیمت یک ساعت، پیشنهاد قیمت پایه متناظر روز بعد تخمین زده می شود. پیشنهاد قیمت متغیر با استفاده از داده های آخرین قیمت پذیرفته شده در طی ماه گذشته به روش سری های زمانی برآورد می شود. جهت اعمال روش پیشنهادی یک واحد مشخص از شبکه برق ایران در نظر گرفته شده است. مولفه پایه پیشنهاد قیمت این واحد برای ساعتهای مختلف آبانماه 84 به روش پیشنهادی تعیین شده است. با صرف نظر از مولفه متغیر پیشنهاد های قیمت تعیین شده به برنامه بازار داده شده و با فرض ثابت بودن پارامترهای دیگر نظیر پیشنهاد قیمت واحدهای دیگر شبکه، بار ، محدودیت های واحدها، برنامه ریزی تعمیر و نگهداری و دیگر عوامل تاثیر گذار بر آخرین قیمت پذیرفته شده میزان توان خریداری شده از این واحد رد ساعت های مختلف تعیین شده است. سپس درآمد واحد مورد مطالعه در آبانماه 84 ناشی از افزایش قیمت تعیین شده به روش پیشنهادی با درآمد ناشی از پیشنهاد قیمت واقعی ارائه شده در این مدت مقایسه گردیده و برتری روش ارائه شده نشان داده شده است. با استفاده از داده های آخرین قیمت پذیرفته شده در 25 روز اول آبانماه 84 مولفه متغیر پیشنهاد قیمت واحد برای پنج روز آخر آبانماه 84 محاسبه می شود. سپس درآمد ناشی از پیشنهاد قیمت تعیین شده و ناشی از پیشنهاد ارائه شده توسط واحد در این پنج روز مقایسه می شود.