چکیده: توربین‌های گازی از جمله منابع اصلی تامین کننده انرژی الکتریسته در جهان محسوب می‌شود. که همواره میزان بهره‌وری و افزایش راندمان آن مورد توجه محققین بوده است. لذا یکی از روش های افزایش راندمان توربین‌های گازی افزایش دمای محصولات احتراق ورودی به توربین ها می باشد اما به جهت برخی ملاحضات مربوط به جنس و دمای ذوب قطعات متحرک و ثابت توربین، این افزایش دما با محدودیت رو به رو است. یکی از روش‌های متداول برای افزایش دمای محصولات احتراق ورودی به توربین، خنک‌کاری پره‌های ثابت و متحرک می باشد. در همین راستا این پژوهش سعی دارد با روش خنک کاری داخلی پره‌های متحرک امکان افزایش دمای محصولات احتراق ورودی به توربین و در نتیجه افزایش راندمان حرارتی توربین را فراهم سازد. تمرکز این پژوهش بر روی خنک کاری ناحیه انتهایی پره متحرک توربین می باشد، جایی که به علت نشت ناگزیر محصولات احتراق به سبب اختلاف فشار ناحیه پر فشار جلویی و کم فشار پشت پره، جزوه نواحی بحرانی از نظر بارگذاری حرارتی به حساب می‌آید. برای خنک‌کاری داخلی این قسمت از پره، یک جریان خنک کننده از داخل کانال‌های مارپیچ تعبیه شده درون پره‌ها عبور داده می شود، این جریان با دریافت حرارت از بدنه پره سبب خنک‌کاری آن می شود. برای افزایش ضریب انتقال حرارت و ناسلت درون پره‌ها، از تقویت کننده‌های انتقال حرارت مانند پین فین‌ها، دیمپل‌ها و برآمدگی‌ها استفاده می‌کنیم. این تقویت کننده‌ها از طریق افزایش سطح انتقال حرارت و همچنین افزایش پارامترهای آشفتگی جریان سیال سبب بهبود انتقال حرارت می‌شوند. برای شبیه سازی رفتارهای پیچیده توربولانسی جریان سه بعدی سیال از نرم افزار فلوئنت در بازه رینولدز‌های 100000 تا 400000 استفاده می کنیم. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از مغشوش کننده‌ها و تقویت کننده‌های حرارتی تقریبا تا 7/2 برابر سبب افزایش انتقال حرارت می شوند نسبت به حالت کانال بدون تقویت کننده در حالی که افت فشار ناشی از این تقویت کننده‌ها تقریبا ده درصد بیشتر از حالت صاف است.