چکیده: چکیده استقلال معلم در آموزش زبان موضوعی است که از دیرباز در حوزه زبان شناسی کاربردی توجه زیادی را به خود جلب نموده است. هدف کلی این پژوهش بررسی برداشت معلمان زبان انگلیسی ایرانی از مفهوم استقلال معلم می باشد. این مطالعه به بررسی و مقایسه چگونگی برداشت معلمان زبان انگلیسی ایرانی از استقلال معلم در دو بافت مدارس دولتی و موسسات خصوصی زبان و نحوه به کارگیری آن در قالب چهار حوزه یعنی آموزش، مدیریت کلاس، رشد حرفه ای و طراحی برنامه درسی می پردازد. این پژوهش با هدف بررسی مفهوم استقلال معلم، از روش‌ کمی بهره گرفته است. به منظور بررسی برداشت از استقلال معلم 137 شرکت کننده، پرسشنامه تلفیقی فریدمن (1999) و پیرسون و هال (1993) با درجه پایایی((α=0.86 را تکمیل نمودند . برای بررسی میزان تفاوت معناداریِ برداشت معلمان زبان مدارس دولتی و مؤسسات خصوصی زبان از استقلال معلم، از آزمون‌های مجذور کای و شمارش فراوانی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می دهد که برداشت معلمان در حوزه‌های آموزش (0.8 > 0.05) و مدیریت مدرسه (0.84 > 0.05) تفاوت معنا‌داری ندارد. علاوه بر این، داده‌های پژوهش بیانگر این است که برداشت شرکت‌کنندگان در حوزه‌های رشد حرفه‌ای (0.00 < 0.05) و طراحی برنامه درسی (0.00 < 0.05) دارای تفاوت معنا‌داری می باشند. در نهایت، این مطالعه با برجسته سازی اهمیت استقلال معلم در برنامه های تربیت مدرس به پایان می رسد و برخی مفاهیم آموزشی نظری و عملی در این خصوص پیشنهاد می شود. نتایج این پژوهش، مضامین آموزشی مفیدی برای درک بهتر از استقلال معلم در حوزه زبان‌شناسی کاربردی و بهبود کیفیت آموزش زبان انگلیسی در ایران ارائه می دهد.