چکیده: توانایی شرکت در مشخص ساختن منابع مالی بالقوه داخلی و خارجی برای فراهم سازی سرمایه جهت سرمایه‌گذاری و برنامه ریزی مناسب، از عوامل اصلی رشد و پیشرفت هر شرکتی محسوب می‌شود. برای بهینه سازی ساختار سرمایه، شناخت منابع مختلف تأمین مالی و هزینه‌های مربوط به‌منظور تصمیم‌گیری مدیران در جهت حداکثر سازی ارزش شرکت، اهمیت ویژه ای دارد. عوامل و متغیرهای مختلف از طریق تاثیرگذاری در انتخاب ساختار بهینه سرمایه، می‌توانند سودآوری و کارایی بنگاه اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهند. لذا بررسی میزان اثر پذیری ساختار منابع مالی شرکت‌ها (ساختار سرمایه) از پارامتر های مختلف، ازجمله ویژگی‌های درونی و نیز نوع فعالیت و عوامل محیطی و بیرونی شرکت‌ها می‌تواند جایگاه عملکرد شرکت‌ها را در بازارهای تأمین مالی مشخص کرده و مدیران و سرمایه‌گذاران را نسبت به تهدیدات و فرصت‌های موجود آگاه می‌کند. درواقع در این تحقیق سعی شده است تا به بررسی تأثیر برخی ویژگی‌های شرکت مانند سودآوری، اندازه شرکت، فرصت رشد، نقدینگی و دارایی‌های مشهود و نیز بعضی از عوامل محیطی و بیرونی مانند نرخ تورم و نرخ بهره در تعیین ساختار بهینه سرمایه پرداخته شود تا با جمع‌آوری اطلاعات کاربردی، مدیران مالی، سرمایه‌گذاران و وام‌دهندگان بتوانند از نتایج آن در تصمیم‌گیری‌های خود استفاده نمایند. به همین منظور تعداد 97 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1385-1395 با روش نمونه گیری غربالگری به‌عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از مدل رگرسیون مقطعی-سری زمانی (پانل دیتا یا داده‌های تلفیقی) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که شاخص‌های اندازه شرکت، دارایی‌های مشهود،فرصت رشد و نقدینگی رابطه مستقیم و معناداری با ساختار سرمایه و سودآوری و نرخ تورم و نرخ بهره رابطه معکوس و معناداری با آن دارد.