چکیده: توسعه پایدار کارآفرینی در بستر یک اکوسیستم پویا ایجاد می شود. از این‌رو، تحلیل جامع اکوسیستم کارآفرینی دارای اهمیت فراوانی است. این در حالی‌است که با توجه به حضور و نقش‌آفرینی عوامل گوناگون با تعاملات و اثرات متفاوت و پیچیده در طی زمان‌، تحلیل کارای اکوسیستم کارآفرینی با چالش‌های فراوانی مواجه است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل اکوسیستم کارآفرینی در ورزش با رویکرد سیستم‌های پویا است. پژوهش انجام‌شده، از نوع آمیخته است. مشارکت کنندگان در مرحلۀ کیفی، 13 نفر از افراد مطلع (شامل کارآفرینان ورزشی و پژوهشگران حوزه کارآفرینی) و در مرحلۀ کمی، شامل 15 نفر از صاحبنظران حوزه کارآفرینی بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبۀ نیمه-ساختارمند و در بخش کمی پرسشنامۀ پژوهشگر ساخته ای بود که عوامل آن از طریق مطالعۀ بخش کیفی استخراج شد. یافته ها در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون بیانگر 193 مضمون پایه، 25 مضمون سازمان دهنده و 6 مضمون فراگیر بود. مضامین فراگیر شامل زیرساخت‌های تجاری و قانونی، زیرساخت‌های فیزیکی، فرصت‌های کارآفرینی ورزشی، سرمایه‌ها، فرصت‌های بازار و کیفیت فضای کسب‌وکار بود. در بخش کمی، با استفاده از روش AHP راف، نتایج نشان داد که زیرساخت‌های تجاری و قانونی از اهمیت بالاتری نسبت به سایر مضامین شناسایی شده برخوردار است و کیفیت فضای کسب‌و‌کار کمترین اهمیت را در بین مؤلفه‌های اکوسیستم کارآفرینی در ورزش به خود اختصاص داده است. در بخش کمی پژوهش، همچنین، جنبه‌های کاربردی متعددی همچون فرصت‌های کارآفرینی، زیرساخت‌ها، فرصت‌های بازار و فضای کارآفرینی در مرزهای مدل پویای توسعه‌یافته مبتنی بر ادبیات موضوع و نظر خبرگان در نظر گرفته شد. درنهایت، مجموعه‌ای از راهبردها مبتنی بر نظر خبرگان با هدف ارتقای معیارهای ارزیابی مدنظر معرفی و با استفاده از روش تصمیم‌گیری تحلیل شبکه (ANP) و تاپسیس فازی رتبه‌بندی شدند. نتایج حاکی از نقش‌آفرینی کلیدی فرصت‌های کارآفرینی ورزشی، گردشگری ورزشی، فرصت‌های بازار، زیرساخت‌های کارآفرینی و محیط کارآفرینانه در توسعه اکوسیستم کارآفرینی ورزشی ایران است. همچنین نتایج رتبه‌بندی راهبردهای پیشنهادی حاکی از آن است که راهبرد تمرکز بر بهبود زیرساخت‌ها و گردشگری ورزشی بالاترین اولویت و راهبرد تمرکز بر ارتقای دانش کارآفرینی و رشد سرمایه‌گذاری پایین‌ترین اولویت را به خود اختصاص داده‌اند. درنهایت، اعتبار و کارایی مدل پیشنهادی در تحلیل اکوسیستم کارآفرینی ورزشی مورد تأیید قرار گرفت. در نتیجه، توسعه اکوسیستم کارآفرینی نیازمند آمادگی زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی، همکاری نظام‌های آموزشی، ساختارهای اداری و مالی و سایر سازوکارهای حمایتی است. بنابراین، لازم است همه نهادها، دستگاه‌ها و مؤسسات و دست‌اندرکاران به‌طور منسجم و منطبق با آمیزه‌های برآمده از رویکرد سیستمی با تمام توان و پتانسیل‌های موجود در جهت آموزش، ترویج و توسعه واقعی آن در سطح همه لایه‌ها و اقشار جامعه همت گمارند.