چکیده: هدف از پژوهش حاضر تأثیر سایش اجتماعی بر کیفیت زندگی کاری کارکنان با میانجیگری سلامت سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان بوشهر بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان بوشهر که شامل شهرهای بوشهر، تنگستان، دشتستان، جم، دشتی، دیلم، دیر، گناوه، عسلویه و کنگان (200 نفر) تشکیل می‌دادند که در مقطع زمانی نیمه اول سال 1400 در ادارات مشغول به کار بودند. برای انتخاب نمونه پژوهش با توجه به محدود بودن جامعه آماری پژوهش و تعداد کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان بوشهر از روش نمونه‌گیری تمام شمار استفاده شد و تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان بوشهر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند که درنهایت 180 نفر به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سایش اجتماعی (دافی و همکاران، 2002)، سلامت سازمانی (گراهام لو وز،2010) و کیفیت زندگی کاری (صفری، 1385) استفاده شد. در تجزیه‌وتحلیل استنباطی ابتدا نرمال بودن داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنف موردبررسی قرار گرفت و سپس از آزمون معادلات ساختاری استفاده شد و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS26 و Smart-PLS3 انجام شد. نتایج ارائه‌شده نشان‌ می‌دهد بین سایش اجتماعی و سلامت سازمانی (ا05/0>p،352/0-β=) رابطه معنادار وجود دارد. نتایج ارائه‌شده نشان‌دهنده وجود رابطه معنا‌دار افزایشی (مستقیم) بین سلامت سازمانی و کیفیت زندگی کاری (05/0>p،861/0β=) است. همچنین نتایج ارائه‌شده نشان‌دهنده وجود رابطه معنا‌دار کاهشی (معکوس) بین سایش اجتماعی و کیفیت زندگی کاری (05/0>p،182/0-β=) است. هم‌‌چنین بر اساس محاسبات انجام‌شده p-مقدار آزمون سوبل برای بررسی نقش میانجی متغیر سلامت سازمانی برابر (01/0) به دست آمد که بر این اساس، اثر میانجی گری سلامت سازمانی بر رابطه‌ سایش اجتماعی و کیفیت زندگی کاری تأیید می‌گردد. می‌توان نتیجه گرفت که عوامل سازمانی سایش اجتماعی و سلامت سازمانی بر کیفیت زندگی کاری کارکنان تأثیرگذار می‌باشند مدیران قبل از هر چیز بایستی برای رفع سایش اجتماعی بهترین منابع خود را به کار گرفته و با نیروهـــای تهدیدکننده برخورد کرده و با ایجاد سلامت سازمانی نیروی کارکنان را در جهت هدف اصلی سازمان هدایت کنند و همواره در جهت حمایت و پیشرفت کارکنان مانع زدایی کنند تا بتوانند کیفیت زندگی کاری کارکنان را توسعه دهند.