چکیده: تکواندو، در سطح جهانی به عنوان یک ورزش المپیکی شناخته می‌شود، شامل تکنیک‌های پا و مشت در مبارزه است که ذاتاً خطر آسیب‌دیدگی را به همراه دارد. حدود ۶۷٪ از تکواندوکاران حداقل یک بار دچار آسیب شده‌اند و نرخ بروز آن ۵.۷۷ مورد در هر ۱۰۰۰ ساعت تمرین و مسابقه است. این آسیب‌ها نه تنها سلامت جسمی ورزشکاران را تهدید می‌کنند، بلکه می‌توانند موجب غیبت از تمرین و مسابقه، کاهش عملکرد، پیامدهای روانی منفی و هزینه‌های درمانی قابل توجه شوند. بررسی عوامل فردی، تمرینی، عملکردی و روان‌شناختی—به‌ویژه اضطراب، ریسک‌پذیری و پرخاشگری می‌تواند در پیشگیری هدفمند و کاهش آسیب‌ها مؤثر باشد، اما نقش این عوامل در بروز آسیب های تکواندوکاران هنوز به طور جامع بررسی نشده است: بنابراین، پژوهش های یکپارچه در این حوضه ضروری است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ویژگی های شخصی، تمرینی، عملکردی و روانی در وقوع آسیبهای ورزشی در تکواندوکاران نوجوان و جوان-بزرگسال انجام شد. این مطالعه از نوع تحقیقات مشاهده‌ای آینده‌نگر بوده و طی 6 تا 10 ماه در سال 1402-1404 بر روی 156 تکواندوکار نوجوان و بزرگسال استان‌های مازندران و سمنان انجام شد. اطلاعات فردی و نیم‌رخ تمرینی با فرم محقق ساخته، عملکرد حرکتی با آزمون‌های LESS و لی‌لی سه‌گانه متقاطع و عملکرد روانی شامل اضطراب صفتی، ریسک‌پذیری و پرخاشگری ارزیابی شد. آسیب‌های ورزشی هر دو هفته یک‌بار ثبت شد و شامل آسیب‌های حاد و پرکاری با معیار «از دست دادن زمان» بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و روش‌های توصیفی، آزمون t مستقل، کای-دو و رگرسیون لجستیک تحلیل شد. در این پژوهش 156 تکواندوکار با میانگین سنی 17 سال بررسی شدند که 57.7٪ مرد و 42.3٪ زن بودند و 67.3٪ حداقل یک بار دچار آسیب شدند؛ بیشترین آسیب‌ها در مچ پا و پا (26.87٪)، زانو (20.15٪) و ساق پا (15.41٪) رخ داد و اغلب خفیف تا متوسط و با درد متوسط بودند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد عوامل فردی نظیر جنسیت، سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی نقش پیش‌بینی‌کننده نداشتند(p>0.05). ، اما افزایش جلسات تمرین هفتگی (هر جلسه 25٪ افزایش احتمال آسیب)، راست‌دست بودن (تا سه برابر افزایش خطر) و ویژگی‌های روان‌شناختی شامل ریسک‌پذیری محرک (افزایش 11٪)، اضطراب صفتی (افزایش 8.6٪) و پرخاشگری رفتاری (افزایش 10.5٪) با بروز آسیب ارتباط معنادار داشتند(p<0.05).. بنابراین، برنامه‌های تمرینی باید از تمرین بیش‌ازحد هفتگی جلوگیری کنند، آموزش‌های روان‌شناختی برای مدیریت اضطراب و پرخاشگری ارائه شود و ورزشکاران، به ویژه راست‌دست‌ها، تحت پایش ویژه برای کاهش خطر آسیب قرار گیرند.