چکیده: در این مطالعه سازند آسماری با سن الیگو-میوسن که مهم‌ترین سنگ مخزن میادین نفتی جنوب ایران است و شامل توالی‌های کربناته آواری است موردبررسی قرارگرفته است. بر اساس مطالعات پتروگرافی، رخساره‌های اصلی این سازند شامل جزر و مدی، ساحلی، لاگون، سدی و دریای باز تشخیص داده شد. با توجه به تبدیل تدریجی رخساره‌ها به یکدیگر، نبود ریف‌های سدی پیوسته و عدم رخساره‌های ریزشی و لغزشی مشخص شد که رخساره‌های سازند آسماری در میدان مورد مطالعه بر روی یک پلتفرم کربناته کم‌عمق از نوع رمپ نهشته شده‌اند. مطالعات چینه‌نگاری سکانسی با استفاده از داده‌های پتروگرافی و چاه پیمایی به‌خصوص نگار گاما انجام شد. در این مطالعه تشخیص سکانس‌ها با بررسی توالی رخساره‌ها و الگوی برانبارش ‌آن‌ها و روش انحراف معیار نگار گاما صورت گرفت. با توجه به توالی‌های رخساره‌ای و بررسی‌های چینه‌نگاری سکانسی، سنگ مخزن آسماری میدان موردمطالعه شامل 6 سکانس رده سوم است که 7 مرز سکانسی از نوع اول ( فرسایشی ) و نوع دوم (غیر فرسایشی) و 6 سطح حداکثر غرقابی در این سکانس‌ها مشخص شد. سیستم تراکت‌های تشکیل‌شده در این سکانس‌ها شامل سیستم تراکت‌های پیشرونده و سیستم تراکت‌های ترازبالا است. پس از تشخیص سکانس‌ها، کیفیت مخزنی در هریک از سیستم تراکت‌ها بر اساس پارامتر‌های پتروفیزیکی مشخص شد. با بررسی نتایج به‌دست‌آمده مشخص شد که در سیستم تراکت پیشرونده پسین و ترازبالای پیشین که دسته رخساره‌های گرینستونی و بایوکلاستی و ساحلی گسترش‌یافته‌اند، مخزن از کیفیت بالاتری برخوردار است. ولی در سیستم تراکت پیشرونده پیشین و ترازبالای پسین با ظهور رخساره‌های انیدریتی مربوط به محیط جزر و مدی از کیفیت مخزنی کاسته شده است. سکانس پنجم با توجه به کیفیت مخزنی بسیار خوب در سیستم تراکت پیشرونده پسین و ترازبالای پیشین آن به‌عنوان بهترین زون مخزن شناخته شد.