چکیده: حمل‌ونقل شهری یکی از مهم‌ترین مسائلی است که در همه دوره ها در برنامه ریزی شهری موردتوجه قرارگرفته است. یکی از شبکه های حمل‌ونقل عمومی شبکه مترو است. با افزایش کاربرد تونل ها، ماشین های حفاری تونل نیز توسعه قابل‌ملاحظه‌ای یافته اند. یکی از روش های متداول برای حفاری و نصب سیستم نگهداری تونل، ماشین های تمام مقطع است. دامنه کاربرد پوشش های سگمنتی در حفاری مکانیزه بیشتر شده است. یکی از فاکتورهای بسیار مهم در طراحی پوشش های سگمنتی تونل، تاثیر درزهای سگمنت بر روی عملکرد پوشش بتنی است. مطالعات صورت گرفته در زمینه تحلیل عددی رفتار پوشش تونل های حفاری مکانیزه تمام مقطع، نشان می دهد که اکثر پژوهشگران از مدل های ساده‌شده‌ای استفاده کرده اند. بررسی پایداری سیستم های قطعات بتنی پیش ساخته اغلب بدون در نظر گرفتن درزهای موجود مابین سگمنت های بتنی و به صورت پیوسته صورت گرفته است. که این امر سبب ایجاد خطای زیادی در نتایج خواهد شد. جانمایی سگمنت در رینگ های متوالی و وضعیت اتصال درزها دو پارامتر مهم هستند که نیروهای سازه ای و تغییر شکل پوشش را تحت تاثیر قرار می دهند. به همین دلیل باید درزها در پوشش تونل برای اطمینان از تخمین دقیق نیروهای سازه ای شبیه‌سازی شوند. یکی دیگر از عملیات بسیار مهم حفاری مکانیزه تزریق دوغاب پشت پوشش بتنی بوده که هدف اصلی آن به حداقل رساندن نشست در سطح زمین است. در این تحقیق برای پوشش بتنی مترو تبریز شش آرایش در نظر گرفته‌شده است که برای این شش حالت نیروهای وارد بر پوشش بتنی، جابجایی پوشش و نشست سطح زمین به دست آورده شده است. آرایش درز تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر گشتاور خمشی وارد بر پوشش بتنی دارد. حداکثر اختلاف گشتاور خمشی بین دو رینگ برای آرایش های مختلف 68.5 درصد است. با این‌حال حداکثر اختلاف نیروهای برشی، طولی و جابجایی های قائم وارد بر پوشش بتنی بین دو رینگ متوالی در یک محدوده مشابه به ترتیب 36.9، 20.9و6.25 درصد است. همچنین به‌منظور بررسی تاثیر مشخصات مکانیکی دوغاب بر پوشش بتنی سه حالت در نظر گرفته‌شده است. که با افزایش مدول یانگ ترخیص تنش کمتر بوده و درنتیجه گشتاور خمشی وارد بر پوشش بتنی افزایش پیدا می کند این در حالی است که تغییرات نیروی برشی کوچک بوده است.