چکیده: به طور کلی یک رابطه مشخص و دقیق بین مقادیر تخلخل و تراوایی وجود ندارد. ارتباط بین تخلخل و تراوایی به صورت کیفی است و یک را بطه کمی کلی و عمومی، به هیچ وجه بین آنها وجود ندارد. یکی از روش‌‌های مفید در طبقه‌‌بندی سنگ‌‌های مخزن و تفکیک زون‌‌های تولیدی و غیر تولیدی، تعریف زون‌‌های مخزنی بر اساس واحدهای جریان هیدرولیکی به کمک مفهوم آنالیز خوشه‌‌ای است که دیدگاهی نوین به تعریف نوع سنگ و زون‌‌بندی مخزن داشته و معایب زون‌‌بندی‌‌های زمین‌‌شناسی و پتروفیزیکی رایج را برطرف می‌‌کند. واحدهای جریان بخش پیوسته‌‌ای از یک حجم خاص مخزن است که در آن خواص زمین‌‌شناسی و پتروفیزیکی، یکسان هستند. در نتیجه پیش‌‌بینی دقیق واحدهای جریان برای دست یابی به خصوصیات پتروفیزیکی قابل اعتماد از یک مخزن امری لازم است. تعیین واحدهای جریان هیدرولیکی روشی مناسب جهت بررسی و ارزیابی رابطه تخلخل– تراوایی در مخازن هیدروکربنی است. در این مطالعه به منظور ارائه رابطه تخلخل– تراوایی، ابتدا واحدهای جریان هیدرولیکی با استفاده از روش‌‌های شاخص زون جریان ، روش رخساره الکتریکی ، روش هیستوگرام، روش گونه‌‌های سنگی ناپیوسته ، روش خوشه‌‌بندی K-means، روش خوشهبندی سلسله مراتبی و روش شاخص کیفیت مخزن در یک چاه میدان مورد مطالعه، تعیین گردید. برای تعیین واحدهای جریان و بررسی رابطه تخلخل – تراوایی از نرم‌‌افزار Excel و کد‌‌نویسی در نرم‌‌افزار MATLAB استفاده شده است. علاوه بر این از نرم‌‌افزار Geolog به منظور تعیین واحدهای جریان با استفاده از رخساره‌‌های الکتریکی به کار برده شده است. نتایج به‌‌دست آمده تعداد متفاوت واحدهای جریان هیدرولیکی را نشان می‌‌دهد ولی در کل برای سادگی تفسیر نتایج حداقل 7 واحد جریانی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از بررسی رابطه تخلخل– تراوایی در چاه مورد مطالعه با استفاده از روش‌‌های فوق حاکی از ضرایب همبستگی (یا ضرایب تعیین) بالاتر بین تخلخل و تراوایی در روش‌‌های شاخص زون جریان، روش DRT، روش خوشه‌‌بندی K-means، روش خوشه‌‌بندی سلسله مراتبی و روش شاخص کیفیت مخزن است. با این حال تعیین واحدهای جریان در روش رخساره‌‌های الکتریکی حتی در حالتی که داده‌‌های تخلخل و تراوایی در دسترس نیستند به کمک نگارهای پتروفیزیکی امکان‌‌پذیر بوده است. در بخش پایانی این تحقیق، تخلخل و تراوایی در مخزن میدان مورد مطالعه با استفاده از روش‌‌های زمین‌‌آماری به کمک نرم‌‌افزار Petrel مدل‌‌سازی شد که نتایج حاکی از آن است که تخلخل و تراوایی در سرتاسر میدان مورد مطالعه از الگوی خاصی پیروی نمی‌‌کند و ارتباط بین تخلخل و تراوایی در تمام زون‌‌های مخزنی ارتباط نسبتاً ضعیفی می‌‌باشد. همچنین میانگین تخلخل و تراوایی در کل گستره مخزن به‌‌ترتیب 7 درصد و 24.5 میلی‌‌دارسی می‌‌باشد.