چکیده: در استخراج ترکیبی روباز و زیرزمینی، مسأله "تعیین عمق تغییر روش" به‌عنوان بخش با اهمیّت در فرآیندهای طراحی معادن با نهشته های توده ای و بزرگ، در پیش روی مهندسان معدن توجه ویژه ای را به سمت خود جلب کرده است. در این ارتباط راه حل های اندکی ارایه شده و با توجه به کاستی های راه کارهای موجود، در این پایان‌نامه روشی برمبنای مدل بلوکی اقتصادی با تأکید بر تراز نهایی روباز و با در نظر گرفتن تأثیر عدم قطعیت عیار ماده معدنی و عدم قطعیت اقتصادی (قیمت و هزینه)، عمق تغییر روش استخراج در کانسار سنگ‌آهن چاه گز مورد بررسی قرار داده شده است. برای این منظور، پس از مدل سازی با استفاده از روش کریجینگ تخمین عیار کانسار صورت گرفته و همچنین با به‌کارگیری روش شبیه سازی گوسی متوالی، 50 تحقق هم احتمال با کانسار برای کمّی سازی عدم قطعیت عیار ماده معدنی تولید شده است. از سوی دیگر، با استفاده از مفهوم رویکرد اختیارات واقعی از روش درخت دوجمله‌ای برای در نظر گرفتن تأثیر عدم قطعیت های قیمت ماده معدنی و هزینه های معدنکاری در تعیین عمق تغییر روش به کار گرفته شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، عمق تغییر روش استخراج در مدل کریجینگ برابر 350 متر است و در شرایط عدم قطعیت عیار با استفاده از نتایج مدل های شبیه سازی شده عمق تغییر روش در فاصله اطمینان 95 درصد در بازه 300 تا 360 متر به دست آمده است. همچنین در شرایط عدم قطعیت اقتصادی عمق تغییر روش استخراج در 410 متری از سطح کانسار تعیین شده است. همان طور که ملاحظه می شود محدوده به دست آمده با در نظر گرفتن عدم قطعیت اقتصادی بیش تر از مدل کریجینگ و مدل های شبیه سازی است. این موضوع نشان‌دهنده تأثیرگذاری بیش تر عدم قطعیت اقتصادی در تعیین محدوده استخراج با روش روباز است.