چکیده: حفر فضای زیرزمینی در اعماق کم و زمین‌های خاکی منجر به ایجاد جابجایی های افقی و عمودی در اطراف حفریه زیرزمینی می گردد. این جابجایی‌ها می تواند به سطح زمین رسیده و موجب آسیب به سازه‌های موجود در سطح زمین و پی نگهدارنده آن‌ها شود. از این ‌رو بررسی تغییرات حاصل از عبور تونل به عنوان یکی از فضاهای زیرزمینی متداول شهری، بر پایداری پی‌های عمیق از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پایان‌نامه تاثیر عبور تونل بر پایداری شمع‌های مجاور با استفاده از روش عددی تفاضل محدود و نرم‌افزار FLAC^3D ضمن انجام مطالعه موردی شمع های نگهدارنده سازه پل تقاطع غیر هم سطح بزرگراه امام علی با بزرگراه شهید محلاتی در حضور عبور تونل خط هفت متروی تهران مورد بررسی قرارگرفته است. پارامترهای اصلی مورد بحث در مطالعه حاضر شامل طول شمع، فاصله جانبی شمع از مرکز تونل و عمق قرارگیری تونل از سطح زمین است. در این مطالعه میزان تاثیر پارامترهای فوق‌الذکر بر تغییر شکل جانبی، میزان نشست نوک شمع، تغییرات نیروی محوری پاشنه، تغییرات مقاومت جداری شمع و ظرفیت باربری شمع ضمن عبور تونل از عمق‌های مختلف مورد ارزیابی قرارگرفته است. نتایج تحلیل‌های انجام ‌شده حاکی از تشکیل چهار محدوده تاثیر در اطراف تونل است. شمع‌هایی که پاشنه آن ها واقع در محدوده اول که روی تاج تونل و در فاصله 6/0 برابر قطر تونل (D_T) از مرکز تونل قرار دارد و به ‌اندازه 3D_T از محور مرکزی تونل به‌طرف سطح زمین گسترش‌یافته است، بیش ترین میزان افت در کاهش ظرفیت باربری محوری و تا 33.1% ظرفیت باربری محوری شمع بدون حضور تونل را متحمل می‌شوند که می‌توان این قسمت را محدوده بحرانی تاثیر تونل سازی بر شمع‌های مجاور دانست. عبور تونل بر شمع‌های حاضر در محدوده چهارم که با زاویه 45 درجه نسبت به خط افق، از جداره تونل آغاز و در فاصله جانبی |X| بزرگتر از 2.1D_T گسترش ‌یافته است، هیچ‌گونه تاثیری ندارد.