چکیده: نقطه کوری درجه حرارتی است که در آن سنگ های پوسته زمین خاصیت مغناطیسی خود را از دست می دهند. ارزیابی تغییرات عمق نقطه کوری یک منطقه می تواند اطلاعات با ارزشی از توزیع دمایی ناحیه ای در عمق و تمرکز انرژی زمین گرمایی در زیر سطح زمین ارائه کند. روش های رایجی که جهت تخمین عمق نقطه کوری در مناطق مختلف دنیا مورد استفاده قرار می گیرند اکثراً مغناطیدگی سنگ های پوسته را به صورت یک تابع تصادفی از موقعیت (x,y) در نظر می گیرند در حالیکه مغناطیدگی پوسته رفتار فرکتالی دارد. به همین دلیل در این رساله سعی شده است که محاسبه عمق نقطه کوری با فرض رفتار فرکتالی مغناطیدگی سنگ های پوسته با ارائه یکسری روش های جدید با دقت بیشتری نسبت به روش های مرسوم تعیین شود. برای این کار ابتدا با تهیه برنامه کامپیوتری روشی برای تعیین ابعاد بهینه بلوک جهت محاسبه طیف توان داده های مغناطیسی استان اردبیل ارائه شد. سپس با معرفی موجک پیوسته دو بعدی جدید برای اولین بار تلاش شد عمق بالایی بی هنجاری های مغناطیسی هر بلوک با دقت زیادی محاسبه شود. در ادامه با ارائه روشی جدید، پارامتر فرکتالی متغیر هر بلوک نیز با وارون سازی خطی داده های طیف توان محاسبه شد. در نهایت با در اختیار داشتن عمق بالایی بی هنجاری ها و پارامتر فرکتالی، با تهیه برنامه ای کامپیوتری ضخامت بی هنجاری های مغناطیسی با استفاده از روش های وارون سازی غیر خطی تعیین شد. با توجه به نتایج، عمق بالایی بی هنجاری ها بین 3/5 تا 6 کیلومتر، پارامتر فرکتالی بین 4/6 تا 5/7 ، ضخامت منابع مغناطیسی بین 7/5 تا 17/4 کیلومتر و عمق نقطه کوری 13 تا 21/5 کیلومتر تعیین شدند. با تهیه نقشه های عمق نقطه کوری، گرادیان حرارتی و جریان حرارتی و اعتبار سنجی آن با نتایج مدل سازی داده های مگنتوتلوریک، داده های حفاری چاه ها و دماهای ثبت شده در داخل آنها و موقعیت چشمه های آبگرم، مناطق اطراف قله سبلان مخصوصاً غرب و جنوب غرب آن به عنوان مناطق مستعد زمین گرمایی معرفی شدند.