چکیده: یکی از مهم‌ترین منابع انرژی‌های تجدید‌پذیر در دنیا، انرژی باد است. در سال‌های گذشته، تعداد زیادی از تحقیقات روی تولید توان از انرژی بادی، مخصوصاً با استفاده از توربین بادی انجام‌ شده‌است. بنابراین تعداد زیادی از این فعالیت‌ها (که به‌طورکلی به دو دسته فعال و غیرفعال روش کنترل جریان دسته‌بندی می‌شوند) به‌منظور بهبود عملکرد توربین بادی سازمان‌دهی شده‌اند. تعداد زیادی از این فعالیت‌ها بر اساس روش‌های افزایش نسبت نیروی برا به پسا و به تأخیر انداختن جدایش در پره‌ها بدون استفاده از انرژی خارجی است. (که روش‌های غیرفعال نام‌گذاری می‌شوند). در این پژوهش، اثر سطح دیمپل زده‌شده‌ پره توربین بادی روی عملکرد آئرودینامیکی توربین بادی 660-V47 به‌صورت شبیه‌سازی بررسی ‌شده‌است. به همین منظور سطح مکشی توربین بادی با استفاده از دیمپل‌های کروی شکل به‌عنوان یک روش غیرفعال تصحیح شده‌است. معادلات پیوستگی و ممنتوم با استفاده از حلگر ناویر استوکس و مدل آشفته k-ω sst حل ‌شده‌است. تأثیر شعاع، مکان قرارگیری و تعداد دیمپل‌ها روی عملکرد آئرودینامیکی شامل گشتاور، توان تولیدی، جدایش سیال و نیروی محوری به‌منظور پیدا کردن حالت مناسب بررسی شد. سپس تأثیر زاویه پیچ و سرعت باد نیز روی حالت مناسب پره دیمپل زده‌شده مطالعه شد. نتایج نشان می‌دهد در صورت طراحی درست دیمپل (از نظر شعاع، مکان قرارگیری و تعداد) این روش غیرفعال می‌تواند در افزایش گشتاور توربین بادی مؤثر باشد. همچنین با توجه به نتایج، دیمپل در بهترین حالت توانسته است گشتاور تولیدی از توربین بادی را تا 16/08 درصد بهبود ببخشد.