چکیده: سیالات MRیک نوع سوسپانسیون و یک دسته از مواد هوشمند می باشد که در حضور محرک خارجی، خصوصیات رئولوژیکی آن ها ازجمله لزجت و تنش تسلیم، به‌سرعت و در کمتر از میلی‌ثانیه، تغییر می کند. مهم‌ترین ویژگی این سیالات تغییر فاز از حالت مایع به نیمه جامد است،که تنش تسلیم آن‌ها به‌سرعت با اعمال میدان مغناطیسی قابل‌کنترل است. اساسا سه مؤلفه در ترکیب یک سیال MR وجود دارد که عبارت‌اند از: ذرات فرو مغناطیسی، سیال حامل و مواد افزودنی پایدارکننده. رسوب گذاری ذرات معلق در سیالات MR، به علت اختلاف چگالی ذرات و سیال حامل به وجود می آید. در سیستم هایی همچون میراگرهای زلزله که در آن به‌ندرت سیستم فعال می گردد، به علت اینکه دوباره پراکنی این ذرات مشکل است، از انباشتگی آن ها می-بایستی حدالمقدور پیشگیری نمود. تاکنون روش های بسیاری برای بهبود پایداری سیال MR ارائه‌شده است که غالب این نوع روش ها منجر به افزایش ویسکوزیته حالت بدون اعمال میدان مغناطیسی می شود. در این تحقیق اثر تشکیل میسل های کرمی شکل (wormlike micelles) در سیال حامل برای بهبود پایداری سیال MR بررسی‌شده است. میسل ها گروهی از مواد فعال‌کننده سطحی متراکم هستند که در یک کلوئید مایع پراکنده‌اند. در بسیاری از محلول های میسلار حاوی سیال پایه هیدروکربنی از لسیتین به‌عنوان سورفکتانت استفاده می شود. به‌منظور مقایسه سیال MR با محلول پایه حاوی میسل های کرمی شکل، دو غلظت دیگر از محلول میسلار، یکی بالاتر از غلظت میسل های کرمی شکل و دیگری پایین تر از آن ساخته‌شده است. پس از تهیه محلول پایه برای ساخت سیال MR پودر آهن با درصد وزنی 65% به محلول اضافه شد. مقدار ویسکوزیته سیال MR هدف در حالت بدون اعمال میدان مغناطیسی 254 پاسکال ثانیه می باشد که نسبت به سایر مطالعات در محدوده مناسبی قرار دارد. یکی از مدل های متداول که قادر به پیش بینی رفتار رئولوژیکی سیال MR است مدل هرشل -بالکلی می باشد. با توجه به این مدل، تنش تسلیم در میدان مغناطیسی H=91 (kA/m) برای سیال MR هدف 4319.76 پاسکال است. نمونه های سیال MR به مدت یک ماه به‌منظور قیاس پایداری آن ها، اندازه‌گیری شد. میزان ته نشینی سیال MR-W که سیال هدف می باشد تقریبا با سیال MR-H که حاوی محلول پایه با بیشترین غلظت می باشد، برابر است. این نوع رفتار نشان‌دهنده اثر شبکه میسل های کرمی شکل است که موجب بهبود پایداری ذرات شده است. مقدار ته‌نشینی سیال های MR-W و MR-H پس از یک ماه به ترتیب، 18.2 و 17.8 درصد می باشد. قابلیت های ویژه سیال MR در این مطالعه، قابلیت سهولت پراکندگی دوباره در سیال حامل پس از مدت طولانی می باشد