چکیده: افزایش بیماری‌های قلبی-عروقی سبب شده است که محققین بیشتر به بررسی جریان در عروق خونی بپردازند. یکی از مهم‌ترین پارامترهای همودینامیکی که در تعیین محل و نحوه پیشرفت بیماری‌های قلبی-عروقی مهم می‌باشد، مقدار تنش برشی روی دیواره است. اما تنش برشی روی دیواره در زمان‌های متفاوت تغییر می‌کند و به‌تنهایی قادر به بیان گرفتگی عروق نمی‌باشد. ازاین‌رو شاخص برش نوسانی، تنش برشی را بدون در نظر گرفتن میانگین زمانی بردار تنش برشی بیان می‌کند. در این مطالعه، جریان ضربانی و غیرنیوتنی خون در مدل سه‌بعدی از دوشاخه شدن کرونر چپ، همراه با دیواره و درصد هماتوکریت‌های متفاوت، به روش کوپلینگ دوطرفه با استفاده از روش اویلر-لاگرانژی اختیاری بررسی شد. همچنین با اعمال شرایط فیزیولوژیک در حالت سالم و ناسالم، پارامترهای همودینامیکی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند و سپس با توجه به مطالعات پیشین به بررسی نتایج پرداخته شد. نتایج شامل اندازه تنش برشی برای مدل‌های مختلف دیواره در محل دوشاخه شدن کرونر چپ در یک سیکل قلبی بود و مقادیر بدست آمده در موقعیت جلویی و پشتی کرونر چپ مقایسه شد. همچنین کانتورهای تنش برشی در کمترین و بیشترین دبی عبوری در مدل‌های مختلف دیواره مقایسه شدند. درنهایت با بررسی سرعت و تنش برشی، کانتور شاخص برش نوسانی بدست آمد. مشاهدات نشان می‌دهد که در مدل غیرنیوتنی کیسون همراه باهماتوکریت 45 درصد، در شاخه LAD و در مدل‌هایی با شرایط فیزیولوژیک ناسالم شامل مدل هیپرتانسیون و الاستیک 2.2MPa به ترتیب 25.51 و 19.07 درصد و در شاخه LCx به ترتیب 48.21 و 43.31 درصد کاهش سرعت متوسط نسبت به LMCA وجود دارد. پس از دوشاخه شدن و کاهش شدید سرعت و ایجاد جریان‌های برگشتی، کاهش شدید اندازه تنش برشی و نوسانی بودن آن‌ها در ابتدای شاخه LCx صورت گرفت به‌طوری که اندازه تنش برشی به زیر 1 Pa و در شاخه LAD به زیر 2 Pa کاهش یافت. اختلاف تنش برشی در ناحیه پشتی و روبرویی در ابتدای LAD و LCx به ترتیب حدود 44 و 57 درصد می‌باشد. همچنین اختلاف بین اندازه تنش برشی در حالت نرمال با دیواره هایپرالاستیک و الاستیک در حالت نرمال در ابتدای شاخه LCx و LAD به ترتیب 14.39 و 45.25 درصد مشاهده شد. بررسی این نتایج با اطلاعات کلینیکی نشان داد که مناطقی با تنش برشی متوسط 1.10 پاسکال و کمتر از آن در حضور شاخص برش نوسانی بیشتر از 0.3 می‌تواند مناطق پرخطر در تشکیل پلاک‌های آترواسکلروز به‌ویژه در ناحیه پشتی بعد از انشعاب باشد. با افزایش غلظت خون مشاهده شد، بالا رفتن هماتوکریت تا 65 درصد، کاهش حداکثر 32.74 درصد در سرعت متوسط، افزایش 26.83 درصد در مقادیر تنش برشی و 8.80 درصد در جابجایی دیواره در مقایسه با هماتوکریت 15 درصد برای انشعاب کرونر چپ را به همراه دارد.