چکیده: در دهه‌های اخیر دانشمندان برای پاسخگویی به نیازهای آبی همواره در فکر بهبود چگونگی استفاده از منابع موجود و بهره‌گیری از منابع جدید بوده‌اند. یکی از این منابع جدید رطوبت موجود در هوا است. در این پروژه جذب رطوبت هوا به‌عنوان یکی از روش‌های غیرمتعارف برای تولید آب شیرین موردبررسی قرارگرفته است تا مقایسه‌ای بین این روش و روش های متداول که به‌طور عمده نمک‌زدایی از آب های شور را شامل می شود، صورت گیرد. روش‌های مختلفی برای استحصال رطوبت هوا وجود دارد که روش سطح سرد یکی از ساده‌ترین روش‌هایی است که امکان به‌کارگیری آن حتی در مناطق دور از ساحل نیز وجود دارد. در تحقیقات قبلی ، تولید آب یا به‌عنوان محصول جانبی سیستم‌های تهویه مطبوع بررسی شده و یا تنها به بررسی پارامترهای آب و هوایی پرداخته شده است. در این پژوهش طراحی دقیق یک سیکل تبرید تراکمی با چیدمان خاص تبخیرکننده و چگالنده جهت استفاده در تولید آب انجام شده است و بررسی عملکرد آن ازنقطه‌نظر میزان تولید آب و شدت انرژی مصرفی در شرایط آب و هوایی مختلف صورت گرفته است. همچنین تلاش شده است تا برخلاف مطالعات قبلی طراحی تا حد امکان در شرایط واقعی و بدون فرضیات ساده کننده انجام شود. سپس مطالعه موردی در شهر بوشهر که در منطقه آب و هوایی متناسب با بهترین بازه دمایی و رطوبتی عملکرد سیکل قرار دارد، انجام‌گرفته است. ظرفیت دستگاه به‌گونه‌ای انتخاب شده است که قادر به تولید حداقل 20 لیتر در روز آب شیرین برای مصارف خانگی باشد. در مطالعه موردی متوسط شدت مصرف انرژی سیستم 250 وات ساعت بر لیتر است. علاوه بر این استفاده از انرژی خورشید و باد به‌عنوان منابع تأمین انرژی الکتریکی موردنیاز موردبررسی قرارگرفته است. در انتها نیز تحلیل اقتصادی هر یک از این روش‌ها در کنار استفاده از برق شبکه انجام‌شده و هزینه تولید یک واحد آب با روش های متداول ناشی از نمک‌زدایی منابع آب‌شور مقایسه گردیده است. این تحلیل نشان می دهد سیستم در حالت اتصال به برق شبکه در منطقه قابل رقابت با آب شیرین کن هایی در همین رنج ظرفیتی است.