چکیده: نانوکامپوزیت های پایه پلیمری از جمله محبوب ترین نانوکامپوزیت هایی می باشند که با استفاده از پلیمرها، تقویت کننده ها و روش های مختلف مورد تحقیق قرار گرفته اند. در این رساله، از یک روش جدید برای تولید نانوکامپوزیت پی وی سی/ نانولوله کربنی چند دیواره با استفاده از یک قالب فشار داغ و اسپری اتوماتیک بکار گرفته شده است. کامپوزیت حاصل با استفاده از اسپری لایه به لایه پلیمر و نانولوله های کربنی بدست آمده است. تحلیل توزین حرارتی و طیف سنجی رامان به منظور تصدیق درصد وزنی و برهمکنش نانولوله های کربنی درون ماتریس پی وی سی مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنین از روش طراحی آزمایش ها در نرم افزار مینیتب به منظور کنترل پارامترهای موثر بر فرایند تولید استفاده شده است. نتایج برای شرایط بهینه، مقادیر 5% وزنی نانولوله کربنی و دمای بستر قالب °C215 را در ساخت نانوکامپوزیت نشان می دهد. سپس نمونه های تهیه شده از نانوکامپوزیت لایه ای حاصل، تحت آزمایش کشش قرار گرفته و مقادیر مدول یانگ و استحکام کششی نهایی برای حالت بهینه با 5% وزنی نانولوله کربنی به ترتیب 0/0 ± 92/037GPaو 0±35/5MPa بدست آمده است. در ادامه، آزمایش خستگی سیکل پایین به منظور بررسی تاثیر دو پارامتر درصد وزنی و تعداد لایه های نانولوله کربنی افزوده شده به ماتریس پی وی سی انجام شده است. نتایج نشان می دهند که با افزایش نانولوله های کربنی تا 5% وزنی، استحکام خستگی نانوکامپوزیت تقریبا 80% افزایش می یابد (تعداد 5000 سیکل). در نهایت، تاثیر درصدهای مختلف وزنی بر روی مدول یانگ نانوکامپوزیت توسط یک مدل جدید مکانیک ساختاری در نرم افزار آباکوس بررسی شده است. نتایج بدست آمده از این مدلسازی، با نتایج تجربی حاصل از روش اسپری مقایسه شده و توافق خوبی را تا 20% وزنی نانولوله کربنی نشان می دهد.