چکیده: خرابی های ناشی از رطوبت شامل عریان شدگی و شن زدگی از جمله خرابی های شایع به ویژه در نقاط مرطوب و تحت شرایط یخبندان می باشد که موجب کاهش عمر روسازی می گردد. عملکرد روسازی آسفالتی به چسبندگی میان قیر و سنگدانه وابسته است لذا هنگامی که این چسبندگی از بین می رود، روسازی دچار اضمحلال و تخریب می شود. از آنجاییکه این خرابی در اثر رطوبت ایجاد شده و یا توسط رطوبت تشدید می شود، به آن آسیب دیدگی رطوبتی نیز می گویند. این آسیب منجر به کاهش سختی، کاهش مقاومت سازه ای لایه های روسازی راه، کاهش چسبندگی بین قیر – سنگدانه و یا کاهش مقاومت پیوستگی قیر می شود. در مورد چگونگی بروز عریان شدگی نمی توان تنها به اثر رطوبت بسنده کرد. گاهی حتی بدون حضور آب در اثر عوامل مختلفی همچون مصالح سنگی نامرغوب، نوع قیر، بارگذاری، شرایط اقلیمی و ... نیز این پدیده مشاهده شده است. لذا می توان از اثر آب به عنوان یک دلیل عمده عریان شدگی یاد نمود. برای بهبود مقاومت در برابر رطوبت، بسیاری از محققین نقش فیلر در افزایش چسبندگی قیر به سنگدانه و در نتیجه بهبود عملکرد مخلوط آسفالتی مورد بررسی قرار داده انددر این تحقیق به کمک فیلر زغال‌سنگ ضایعاتی اقدام به ساخت نمونه‌های حاوی صفر، 12.5٪، ۲۵٪ و ۵۰٪ وزنی فیلر به‌جای پودر سنگ‌آهک شده است و عملکرد نمونه‌ها مورد ارزیابی قرارگرفته است. به‌منظور تعیین مقاومت مخلوط‌ها در برابر رطوبت و عریان شدگی از آزمایش‌های لاتمن اصلاح‌شده (AASHTO T283)، استقامت مارشال (ASTM D1075)و آب جوشان (ASTM D3625) استفاده شده است. نتایج نشان داد که با افزایش درصد پودر زغال‌سنگ، نسبت مقاومت کششی وفشاری نمونه‌ها افزایش یافت. همچنین در آزمایش آب جوشان نیز افزایش درصد زغال‌سنگ باعث بهبود چسبندگی قیر و سنگ‌دانه‌ها شد.