چکیده: خاک هایی در طبیعت وجود دارند که در مقابل افزایش رطوبت حساس می باشند. این خاک ها ممکن است در اثر مرطوب شدن در حضور یا عدم حضور بار، دچار افزایش یا کاهش در حجم و ساختار شوند که خاک های مسأله دار نامیده می شوند. خاک های متورم شونده و فروریزشی ، خاک های مسأله داری هستند که خاک های فروریزشی موجب تخریب در سازه ها می شوند و خاک لس معمول ترین خاک فروریزشی می باشد. محققان مختلفی این موضوع را بررسی و راه حل هایی را ارائه کرده اند که یکی از راه های جلوگیری از فروریزش، تثبیت و بهسازی خاک ها می باشد. در این پژوهش، خاک لس کلاله بررسی و پتانسیل فروریزش آن محاسبه می شود و سپس توسط مواد مختلف از جمله: سیمان، خاکستر بادی، نانو آهک، نانو بوکسیت، نانو سیلیکا، بنتونیت و کائولینیت در درصدهای مختلف تثبیت شده و پتانسیل فروریزش در آن ها محاسبه و سپس با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که سیمان، نانو آهک و نانو سیلیکا بیشترین تأثیر را در کاهش پتانسیل فروریزش داشته و سایر مواد تأثیر به سزایی در جلوگیری از فروریزش نداشته اند. به منظور ارزیابی رفتار فروریزشی، چندین آزمایش کاغذ فیلتر و ادومتر با قابلیت کنترل مکش به صورت مکش ساختاری متغیر و بار ثابت در حالت غیر اشباع برای خاک های بازسازی شده صورت گرفته و مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که نانو آهک در شرایط غیر اشباع، پتانسیل فروریزشی خاک را کاهش می دهد.