چکیده: سازه‌های پانلی به عنوان سازه‌هایی جدید در دهه‌های اخیر مطرح شدند که از جهت اجرا و کاربری مقرون به صرفه می‌باشند. در کشور ما اغلب سازه‌های پانلی موجود به دو سبک کلی ساخته می‌شوند، نوع اول، ساندویچ پانلها بوده و نوع دوم آنها به قالب‌بندی درجا معروف است. با توجه به ابهامات موجود در زمینه رفتار دینامیکی این سازه‌ها که می‌توان به مواردی چون ضریب رفتار، سطح عملکرد، شکل‌پذیری و . . . اشاره کرد، لزوم بررسی رفتار دینامیکی این سازه‌ها بیش از پیش خود را نشان می‌دهد. در این تحقیق سعی شده‌است با استفاده از اصول مهندسی زلزله و ضوابط موجود در دستورالعملهای FEMA 273، FEMA 440 و ATC-19 رفتار لرزه‌ای ساختمانهای پانلی نوع دوم که در ایران با نام تجاری سوپرپانل تولید می‌شود، به صورت کلی مورد بررسی قرار گیرد. بدین ‌منظور 3 مدل سازه‌ سوپر‌پانل 6، 9 و 12 طبقه براساس ‌استاندارد 2800و آئین‌نامه ‌318-05 ACI تحلیل و طراحی می‌شوند. سپس، با استفاده از ضوابط دستورالعملFEMA 273 به ساخت مدل غیر‌خطی آنها پرداخته و با استفاده از دستورالعملATC-19 ضریب رفتار مدلها محاسبه می‌شود. در ارزیابی عملکرد با استفاده از مدلهای مرحله قبل و استفاده از روشهای ارزیابی دستورالعمل FEMA 440 تحت زلزله طرح معرفی شده در استاندارد 2800 ویرایش3 با احتمال وقوع 10% در مدت 50 سال (سطح خطریک) به ارزیابی عملکرد این مدلها پرداخته شده و در انتها نیز با انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی تحت 7 شتابنگاشت مختلف که برای شتاب بیشینه 0.7g نرمال شده‌اند به بررسی رفتار لرزه‌ای این سازه‌ها در ناحیه رفتار غیرخطی آنها می‌پردازیم. نتایج حاکی از آن است که سطح عملکرد این سیستم سازه‌ای در صورتی که با ضوابط استانداردهای موجود طراحی شده‌ باشد، بالاتر از سطحی است که این استانداردها به عنوان پیش‌فرض در نظر گرفته‌اند و ضریب رفتارهای محاسبه شده، تفاوت قابل ملاحظه‌ای با مقادیر ارائه شده در استانداردهای موجود دارند و به نظر می‌رسد نگرش استانداردها در مورد این سیستم سازه‌ای بیش از اندازه محافظه کارانه است.