چکیده: یکی از مهم‌ترین عوامل تخریب پل های واقع در روی رودخانه ها آبشستگی پایه و تکیه گاه پل می باشد. یکی از روش های بررسی نحوه آبشستگی تکیه گاه پل مدل‌سازی آبشستگی در آزمایشگاه می باشد. امروزه محققین با توجه به محدودیت‌هایی که در کارهای آزمایشگاهی وجود دارد توجه زیادی به مدل‌سازی عددی نموده اند. در این تحقیق از نتایج آزمایشگاهی خزیمه نژاد و همکاران(1391) برای شبیه‌سازی مدل عددی Fluent استفاده گردید. در مدل آزمایشگاهی سرعت جریان با استفاده از سرعت‌سنج الکترومغناطیسی بعد از 1ساعت پس از شروع آبشستگی در ارتفاع 9سانتی متر از کف بستر که شامل 156 نقطه اندازه‌گیری شد. برای انجام مدل‌سازی عددی، ابتدا هندسه بستر تثبیت شده در زمان 1 ساعت پس از شروع آبشستگی توسط نرم افزار Gambit مش بندی شد و سپس سرعت جریان با استفاده از نرم افزار Fluent با مدل آشفتگی k- ε محاسبه و با مدل آزمایشگاهی مورد مقایسه قرار می گیرد. نتایج مدل‌سازی نشان داد که مانند مدل آزمایشگاهی بیشترین آبشستگی در گوشه بالادست تکیه گاه صورت گرفته است. میانگین قدر مطلق خطای(MAE) بین نتایج مدل عددی و مدل آزمایشگاهی برابر cm 0.9 بوده است. با توجه به میانگین عمق آبشستگی که برابر cm3.31 بوده است در صد خطا برابر 27% می‌باشد. نتایج مدل‌سازی نشان داد سرعت‌های محاسبه شده توسط مدل عددی Fluent با تقریب کمی برابر با سرعت‌های اندازه‌گیری شده در مدل آزمایشگاهی می‌باشد. مهم‌ترین عامل آبشستگی افزایش سرعت افقی در جهت جریان می‌باشد که در اثر کاهش سطح مقطع جریان در تکیه‌گاه ایجاد شده است. همچنین نتایج اندازه‌گیری نشان می دهد که مقدار میانگین سرعت طولی جریان برابرcm/s24.96 می‌باشد. مقدار میانگین قدر مطلق خطا(MAE) و همچنین در صد خطا بین نتایج مدل آزمایشگاهی و مدل عددی برابر با cm/s2.93 و 12% می باشد.