چکیده: حوضچه آرامش سازه‌ای است که برای اتلاف انرژی جریان در پایین‌دست سرریزها، تندآب ها و پایانه‌ها احداث می‌شود. معمولا کف حوضچه‌ها افقی است اما گاهی برای صرفه‌جویی در هزینه خاکبرداری کف آن را شیب‌دار می‌سازند. در اکثر حوضچه‌های آرامش برای اتلاف انرژی از پرش هیدرولیکی استفاده می‌شود. پرش هیدرولیکی پدیده‌ای در علم هیدرولیک از نوع جریان متغیر سریع است که بیش‌تر در جریان‌های با سطح آزاد مثل جریان رودخانه‌ها و جریان خروجی از سرریزها و دریچه‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد. هنگامی که در بالادست یک کانال با سطح آزاد، جریان فوق بحرانی و در پایین‌دست آن، جریان زیر بحرانی وجود داشته‌باشد، در مقطعی میان این دو جریان، پرش هیدرولیکی رخ می‌دهد. این تبدیل به صورت ناگهانی و در فاصله‌ای کوتاه پدیدار می گردد و به دلیل ایجاد آشفتگی در سطح آب، با استهلاک انرژی زیادی همراه است. هدف از این تحقیق بررسی خصوصیات پرش هیدرولیکی در بسترهای دارای زبری نیم دایره ای در شیب مثبت می باشد. آزمایش ها روی فلومی دارای طول5 متر، عرض 0.09 متر و ارتفاع 0.34 متر ، در 3 شیب 0، 1 و 2 درصد در محدوده عدد فرود (2.6 تا 5.2) با شیب موج (s/t) در محدوده 0 تا0.75 با سه ارتفاع زبری (0.85، 1 و1.5 سانتیمتر) و با فاصله های بین زبری(s)، 0، 0.5، 1، 1.5 و 2 سانتیمتر انجام گرفت. نتایج نشان می دهد با به کارگیری بستر موجدار سینوسی در حوضچه آرامش، می توان شاهد کاهش، نسبت اعماق ثانویه به اولیه تقریباً به میزان 50 درصد در بیشترین مقدار خود در حدود عدد فرود 5.22 و کاهش طول پرش هیدرولیکی به میزان 72 درصد نسبت به پرش کلاسیک در این نوع از حوضچه ها بود. میزان اتلاف انرژی و کاهش عمق نسبی پرش در حوضچه های دارای زبری، به مراتب بیشتر از حوضچه های صاف بود. در شیب مثبت هم، همانند شیب صفر، طول پرش و اعماق مزدوج نسبت به بستر صاف در همین شیب دچار کاهش و استهلاک انرژی دچار افزایش شد. که این افزایش در دبی های کمتر بیشتر به چشم می خورد. افزایش فاصله بین زبری-ها، نسبت به افزایش ارتفاع زبری ها، اثر قابل قبول تری بر کاهش طول پرش، طول غلطاب و اعماق مزدوج و افزایش استهلاک انرژی داشت. این روند کاهشی در شیب های کمتر، محسوس تر از شیب های بیشتر بود.