چکیده: در سال های اخیر در محدوده ی میدان گازی خانگیران آبشستگی های عمیق و شواهدی از نشست زمین شامل ایجاد شکستگی و ترک مشاهده گردیده که ممکن است در آینده مشکلاتی برای تجهیزات استحصال گاز ایجاد کند. در تحقیق حاضر به بررسی این پدیده ها پرداخته شده است. هدف از این مطالعه تعیین محل های دارای پتانسیل فرسایشی شدید و دلایل احتمالی گسیختگی ها می باشد تا بر اساس آن اقدامات مورد نیاز جهت جلوگیری از آسیب رسیدن به سازه های موجود پیشنهاد گردد. در این راستا ابتدا موقعیت ترک ها بر روی نقشه ی پایه پیاده شد و اطلاعات موجود از منطقه ی مطالعاتی نظیر لاگ گمانه های اکتشافی و وضعیت آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با هماهنگی مدیریت محترم شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق، در محل شکستگی ترانشه هایی به عمق 5/3 متر احداث و نمونه های خاک از اعماق مختلف برداشته شد. سپس 4 نمونه از خاک منطقه به آزمایشگاه منتقل و آزمایش های تحکیم مضاعف، واگرایی و هیدرومتری و هیدرومتری دوگانه بر روی هر کدام انجام شد. طبق آزمایش های انجام شده، خاک منطقه اندکی واگرا و دارای قابلیت رمبش زیاد در اولین اشباع شدگی می باشد و این رمبندگی دلیل اصلی نشست سطحی در منطقه تشخیص داده شد. همچنین بر اساس پارامترهای شیب، پوشش گیاهی، سنگ شناسی، تراکم آبراهه، به هم ریختگی مصنوعی حاصل از دخالت انسان و روش AHP، نقشه ی ارزیابی پتانسیل فرسایش محدوده تهیه گردید. بر اساس این نقشه نواحی بحرانی فرسایشی عمدتاً مناطق پرشیب در محدوده ی آبراهه ها، نزدیک به جاده ها، تأسیسات و نیز مناطق با پوشش لسی تمرکز یافته اند.