چکیده: چندین دهه است که بشر به طور جدی به فکر استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک از جمله انرژی خورشیدی است. در این راستا سلول‌های خورشیدی فتوولتائیک یکی از دست‌آوردهای مهم بشر محسوب می‌شوند. در تحقیقات اخیر سلول‌های خورشیدی آلی (پلیمری) نانوساختار به دلیل انعطاف پذیری، هزینه تولید کم، ساخت آسان‌تر در سطوح گسترده و آلودگی کمتر زیست‌محیطی، بیشتر از سلول‌های معدنی مورد توجه قرار گرفته‌اند. مسئله اصلی در سلول های خورشیدی آلی، مسئله بازدهی است که با ضخامت لایه فعال رابطه تنگاتنگی دارد. در این تحقیق ابتدا با استفاده از شبیه‌سازی اپتیکی بر اساس مدل پترسون، برنامه کامپیوتری با استفاده از نرم افزار متلب، برای بررسی انوع سلول‌های خورشیدی آلی از جمله سلول‌های دولایه‌ای ، سلول‌های مخلوطی و سلول‌های پی‌در‌پی تهیه شد. در تحقیقاتی که تاکنون منتشر شده است، بررسی اپتیکی سلول‌ها فقط در مد تابشی TE صورت گرفته اما در این پژوهش، جذب در هر دو مد TE و TM بررسی شده است و بهینه‌سازی سلول بر اساس جذب میانگین رخ داده در هر دو مد تابشی و در داخل لایه فعال سلول انجام گرفته است. همچنین از آنجایی که تغییر در ضخامت هر یک از لایه‌ها در جذب داخل لایه فعال سلول تاثیر دارد، بهینه‌سازی ضخامت تمام لایه‌ها، باهم و به طور همزمان صورت گرفته و ضخامت هیچ لایه‌ای از قبل ثابت فرض نشده است. در حالی که محققین تاکنون برای بهینه‌سازی یک لایه، برای سادگی محاسبات، ضخامت دیگر لایه‌ها را ثابت در نظر می‌گیرند. یکی از فرض‌هایی که به منظور ساده‌سازی روابط در بررسی اپتیکی سلول‌های خورشیدی آلی می‌شود این است که فقط تابش عمودی به سطح سلول را در نظر می‌گیرند. تحت تابش عمود بازتاب کمتری رخ می‌دهد. از اینرو تصور می‌شود که بالاترین بازده در این زاویه تابش امکان پذیر است اما از طرفی در تابش غیر عمود، عملا ضخامت مؤثر برای جذب نور افزایش می‌یابد. تقابل این دو اثر تعیین می‌کند که بازده سلول افزایش می‌یابد یا کاهش. از اینرو در ادامه پژوهش به بررسی عملکرد اپتیکی سه ساختار از سلول‌های خورشیدی آلی پیوندگاه ناهمگون حجمی تحت زوایای مختلف تابش و تاثیر آن بر پروفایل جذب در لایه فعال پرداخته شده است.