چکیده: در حالی که بیشتر کتاب های درسی زبان انگلیسی به طور عمده بر روی ارتباطات اجتماعی تمرکز می کنند، این مطالعه فرض می کند که مشارکت زبان آموزان در ارتباطات اطلاعاتی بسیار موثرتر می باشد. این فرضیه از طریق طرح سالومون چهار گروهی مورد آزمایش قرار گرفت. با روش نمونه گیری خوشه ای، دو موسسه ی زبان به طور تصادفی از میان 60 موسسه ی زبان قابل دسترس انتخاب شدند و سپس دو گروه از هر مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند تا در تحقیق شرکت کنند. نمونه ی خوشه ای چهار کلاس به صورت تصادفی به گروه آزمایش و کنترل منتقل شدند. قبل از شروع تحقیق، مهارت گفتاری زبان آموزان از طریق مصاحبه ی شفاهی مورد آزمایش قرار گرفت تا هر گونه تفاوت ممکن در میان گروه های تجربی و کنترل پیش بینی شود. سپس گروههای آزمایش و کنترل در ارتباطات اطلاعاتی و اجتماعی شرکت کردند. در نهایت، از هر چهار گروه پس آزمون مهارت گفتاری به منظور اثبات اختلاف میان دو روش تدریس گرفته شد. پایایی آزمون مهارت گفتاری با استفاده از روش پایایی بین دو ارزیاب تضمین شده است. نتایج تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه ( p <.05F ،(1116)=13.106) نشان داد که زبان آموزان درگیر در ارتباطات اطلاعاتی نسبت به کسانی که در ارتباطات اجتماعی شرکت داشتند پیشرفت قابل ملاحظه ایی کردند. یافته ها ی این تحقیق کاربرد روشنی در تهیه مواد درسی و روش های تدریس زبان دارد.