چکیده: در این پایان‌نامه سعی شده است مباحث مربوط به دستمزد و هزینه های تحقیق و توسعه که معرف نوآوری می‌باشد و هم‌چنین رابطه دستمزد و بهره وری نیروی کار استفاده شود تا عوامل مؤثر بر دستمزد نیروی کار در بخش صنایع با تکنولوژی بالای ایران مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. از آنجا که در واقعیت محدوده وسیعی از خصوصیات اقتصادی افراد در مقدار دستمزد مؤثر می‌باشد، لذا سعی خواهد شد که مهم ترین عوامل مؤثر قابل اندازه‌گیری مانند سطح تحصیلات دانشگاهی، جنسیت و مهارت نیروی کار و همین‌طور مالکیت بنگاه مورد ارزیابی قرار گیرد. در این تحقیق از آمار و اطلاعات مربوط به آمارگیری کارگاه‌های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر در 10 صنعت با تکنولوژی بالای ایران دارای کدهای 4 رقمی طبقه‌بندی ISIC طی سال های 1374-1390 استفاده شده است. مدل‌های مورد بررسی براساس رهیافت گشتاور تعمیم یافته (GMM) و با استفاده از نرم‌افزار 12 STATA برآورد شده‌اند. نتایج به‌دست‌ آمده در مدل اول که به بررسی رابطه نوآوری دستمزد می‌پردازد، نشان‌دهنده تأثیر مستقیم و معنی دار سطح تحصیلات دانشگاهی، جنسیت و مهارت نیروی کار و نوآوری * سطح تحصیلات دانشگاهی بر میزان دستمزد می‌باشد لذا در این صنایع مردان نسبت به زنان و نیروی کار تحصیل کرده دانشگاهی نسبت به سایرین و هم چنین نیروی کار ماهر و متخصص نسبت به غیر ماهر دستمزد بالاتری دریافت می کنند. هم-چنین نتایج نشان می دهد که بنگاه های بخش خصوصی دستمزد پایین تری را نسبت به بخش دولتی به نیروی کار خود می‌پردازند. متغیر شدت هزینه های تحقیق و توسعه که معرف نوآوری می باشد رابطه غیرمستقیم و بی‌معنی بر سطح دستمزدها دارد که این موارد در جهت فرضیه تحقیق نمی‌باشد. نتایج نشان می دهد که تغییر در مهارت نیروی کار اثر غیر مستقیم و معنی‌داری بر نسبت نوآوری به دستمزد خواهد داشت. همچنین تغییر در سطح تحصیلات، اثر مستقیم و معنی داری بر نسبت نوآوری بر دستمزد خواهد داشت. در مدل دوم به بررسی رابطه بهره‌وری نیروی کار دستمزد در صنایع با تکنولوژی بالای ایران پرداخته می‌شود. نتایج حاکی از آن است که در این مدل نیروی کار مرد و ماهر و متخصص نسبت به سایرین دستمزدهای بالاتری را دریافت می-کنند. همچنین بنگاه‌های خصوصی دستمزد پایین‌تری نسبت به بخش دولتی به نیروی کار خود می پردازند. نتایج نشان می دهد تغییر در بهره وری نیروی کار، اثری مستقیم و معنی دار بر نسبت نوآوری بر دستمزد خواهد داشت. در این مدل نوآوری و سطح تحصیلات دانشگاهی اثری مستقیم اما بی‌معنی بر دستمزد نیروی کار دارند. بهره‌وری نیروی کار نیز رابطه مستقیم اما بی‌معنی بر سطح دستمزدها دارد لذا جهت علیت بهره وری نیروی کار به دستمزد در این مدل جوابگو نمی‌باشد و این نتیجه بر خلاف فرضیه تحقیق می باشد.